Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Music made in Greece

ΟΚ, δεκτές οι ενστάσεις δε θέλουμε όλες να μεταναστεύσουμε, επιλέξαμε να μείνουμε εδώ και να παλέψουμε εδώ, αλλά κορίτσια θέλω πάθος. Έτσι στη μούγκα να καθόμαστε δεν είναι μάχη, λούφαγμα είναι. Οπότε στέλνω γκαρδιακά μια μεγάλη λίστα από σχήματα όλων των μουσικών ειδών που ηχογραφούν Ελλάδα. Η επιλογή είναι από το μουσικό portal MIC.
Έντεκα συντάκτες του MiC επέλεξαν και σχολιάζουν τους δίσκους που τους συγκίνησαν περισσότερο μέσα από την ροκ και ηλεκτρονική ελληνική δισκογραφία του 2013. Οι δίσκοι των Alcalica, Lost Bodies, Κόρε Ύδρο, Melentini, Larry Gus, Keep Shelly In Athens, Γιάννη Αγγελάκα, Κτίρια Τη Νύχτα, Mohammad, Γιώργου Χριστιανάκη, Rotting Christ, Παύλου Παυλίδη & B-Movies, Antimob, Ruined Families, KU, Sigmataf, May Roosevelt, 2L8, Epavlis Pavlakis και Οδός 55 εμφανίστηκαν μέσα στις περισσότερες λίστες.Το MIC είναι στο 15ο χρόνο του, είναι θεσσαλονικιό και με μεγάλη χαρά βρήκα να συμμετέχει τον Μπάμπη Αργυρίου, παλαί ποτέ συνεκδότη του Rollin'Under που για εμένα ήταν σαν αντεργκράουντ μουσική βίβλος. Ας δούμε λοιπόν
ποιά εγχώρια σχήματα ξεχώρισε ο έμπειρος κύριος Μπάμπης για το 2013.
Για τους Θεσσαλονικόπληκτους να πω ότι υπάρχουν αρκετά από τα παλιά δισκάδικα, με σημερινό παράδειγμα το δισκοπωλείο Λωτός. Έβγαλε κι αυτό μια λίστα με τις πωλήσεις του το 2013, που είναι ένα μικρό εστέτ μέτρο για το τι ακούει η πόλη 
 


1. Γιάννης Αγγελάκας - Η Γελαστή Ανηφόρα (All Together Now)
Γλέντι, γιορτή, παιδική χαρά, παρέα. Οι παππούδες φοράνε τα γυαλιά σε πολύ νεότερους, με το κέφι, την τρέλα, την τόλμη τους να παίξουν οτιδήποτε.
Κρουστά αντί για ντραμς, πολλές ακουστικές κιθάρες κι ένας (Ψαρο)Γιάννης επηρεασμένος απ' τους κρητικούς φίλους του. Το στίγμα του δίσκου ίσως βρίσκεται στο "πέρασαν χρόνια κι η καρδιά μου πια δεν κλαίει, μόνο μεθάει και θυμάται και γελά".
2. Lost Bodies - Φιγουρίνι (Phase)
75 λεπτά με κομμάτια σε στίχους του Θάνου, της Σελίνα και διαφόρων ποιητών. Μην περιμένεις χαβαλέ, είναι ο πιο μελαγχολικός δίσκος που άκουσα εδώ και πολύ καιρό. Επίσης, ακούγοντας το "Λεωφορείο" φοβήθηκα ότι όπου να 'ναι θα μας τους κλέψει η τζαζ.
3. Larry Gus - Years Not Livin (DFA)
Κόβει, ράβει, προσθέτει κρουστά, ξεχειλώνει, χρησιμοποιεί τις φωνές σαν όργανα και δε σταματάει να κουρδίζει και να προγραμματίζει μέχρι να ολοκληρώσει το πιο φωτεινό σπιτικό μουσικό εργόχειρο που μπορείς να βρεις στην πιάτσα.
4. Still Gramophone - Phonophobia (Cliche)
Καταρτισμένοι μουσικοί που κεντάνε μεγάλα ινστρουμένταλ μέρη σε τραγούδια που σε κάποια σημεία τους μου θύμισαν τους παλιούς Raining Pleasure.
5. Sigmataf - Tι Κάνει Σε Είσαι Να ; Εδώ (Stepa)
Ο τραγουδιστής ήταν κάποτε MC στους Βαβυλώνα, οι ρυθμοποιοί του χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά, αλλά αυτό που βγαίνει είναι ροκ που... δε χωράει πουθενά.
6. Melentini - Explosions Αround the Desert Inside (Restless Wind)
Μας έλειπε μια αυτόνομη δημιουργός που γράφει/ παίζει/ τραγουδάει, ιδιαίτερα και συγκινητικά και μας συντροφεύει όταν η νύχτα είναι νέα, μεσήλικη ή γριά.
7. KU - Feathers (Inner Ear)
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της πλειοψηφίας των αγγλόφωνων local heroes είναι ότι τραγουδούν κάτι που δεν κατέχουν, δεν έχουν αφομοιώσει, κάτι ξένο. Η αίσθηση αυτή είναι απούσα στο "Feathers" και ο δρόμος προς την απόλαυση ανοιχτός.
8. 2L8 - Η Κλωστή (No More Happy Music Productions)
Ψυχωμένο ελληνόφωνο indie rock, post και folk-punk. Μη φεύγετε, μείνετε να το παλέψουμε.
9. Οδός 55 - Οδός 55 (Ειρκτή)
Γρήγορα μπιτ από αναλογικά σύνθια, θόρυβος και θαμμένα πανκ φωνητικά. Διαπίστωσα ότι ο ήχος τους αρέσει σε δυο είδη ακροατών: σ' αυτούς που δεν είχαν ακούσει τους Αντί και τους Χωρίς Περιδέραιο και σ' αυτούς που είχαν.
10. Mr.z - Επανάληψη (B-Otherside)
Ένας διασκεδαστικός δίσκος-εκπομπή ή μια εκπομπή που έγινε δίσκος. Λες και φτιάχτηκε μέσα σε δυο ώρες, χωρίς πολλή σκέψη και προσπάθεια.
11. Selofan - Verboten (Fabrika)
Δεν ήταν σημαντική μόνο η Factory στα eighties, ήταν και η Mute.
Τιμή και δόξα στους ποιητές
Γιώργος Χριστιανάκης - Μια Εποχή Στην Κόλαση (All Together Now)
Αφού δεν του αφιέρωσαν ολόκληρο δίσκο οι διάσημοι θαυμαστές του (Patti, Bob, Trent, Van..), το έκανε ο Χριστιανάκης, που για καλή μας τύχη διαβάζει ελληνικά.
May Roosevelt - Μουσική Σε Ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου (Ianos)
Απαγγελία απ' τον ίδιο τον ποιητή με συνοδεία πιάνου και θέρεμιν έχει ξαναγίνει;
Το Σύνταγμα Της Ηδονής (Self-Releases)
Μέσα στη χρονιά ανέβασε στο bandcamp πέντε δίσκους: δυο συλλογές με μελοποιημένα διάφορων ποιητών σε δική τους ή δική του απαγγελία, δυο αφιερώματα (Καρούζο, Σκώτο) και ένα με δικά του. Η μουσική που τους βάζει είναι ηλεκτρονική, έως και χορευτική.
Epavlis Pavlakis - Χρίστος Λάσκαρης (Granny)
Φόρος τιμής στον ποιητή που είχε γνωρίσει ο μουσικός. Άμπιεντ χαλιά, μίνιμαλ ρυθμοί και οξείς ήχοι κάτω απ' την απαγγελία του ποιητή, με στίχους όπως o "είναι ένας τάφος που χάσκει μεσ' στον ύπνο μου. Στο πλάι με το φτυάρι του ο νεκροθάφτης. Άντε, μου λέει, να τελειώνουμε".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου