Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Η γυναίκα που ανάγκασε τον Μεταξά να λογοκρίνει το ρεμπέτικο

Η ζωή της Ρόζας Εσκενάζυ, αυτής της μεγάλης γυναίκας του ρεμπέτικου, κύλησε σαν ταινία, πότε σαν παραμύθι και πότε σαν εφιάλτης, καθώς οι ανατροπές διαδέχονταν η μία την άλλη. Ξεκίνησε να χορεύει στα κέντρα του Πειραιά. Ταξίδεψε με τη φωνή της σε όλο τον κόσμο, αφού πατρίδα της ήταν μόνο η μουσική. Έκρυβε πάντοτε τουλάχιστον δέκα χρόνια από την ηλικία της και είναι άγνωστη η ημερομηνία της γέννησης της. Ήταν Εβραία, αλλά είχε σχέσεις με γερμανό αξιωματικό και στο σπίτι της έκρυβε αντιστασιακούς. Πέθανε φτωχή και εξαθλιωμένη από Αλτσχάιμερ. 
Εδώ η ιστορία της...
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ των ετών 1883- 1890 από γονείς εβραίους. Ο πατέρας της, Αβραάμ Σκιναζί, ήταν παλιατζής. Η οικογένεια της μετακόμισε μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Και ενώ η μητέρα της εργαζόταν ως καθαρίστρια σε πλούσια σπίτια, μια μέρα οι Τούρκοι ιδιοκτήτες μιας τοπικής ταβέρνας άκουσαν τη Ρόζα να τραγουδά. Ενθουσιάστηκαν από τη φωνή της και αμέσως πήγαν στο σπίτι της για να της ζητήσουν να εμφανιστεί στο κέντρο τους. Τότε κατάλαβε ότι θέλει να ασχοληθεί με το τραγούδι.
Η Ρόζα μετακόμισε στην Αθήνα μετά από έναν άτυχο έρωτα και ξεκίνησε να χορεύει στα καμπαρέ του Πειραιά. Η μεγάλη της αγάπη ήταν όμως το τραγούδι και έτσι ξεκίνησε να τραγουδά ελληνικές, αρμένικες και τούρκικες μελωδίες. Σύχναζε στα στέκια των μουσικών της προσφυγιάς και ο Παναγιώτης Τούντας δεν άργησε να την ανακαλύψει. Ο Τούντας κατάλαβε αμέσως το ταλέντο της και τη σύστησε στον Βασίλη Τουμπακάρη της εταιρείας Columbia Records. 
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 30 ηχογράφησε εκταοντάδες δημοτικά, ρεμπέτικα και σμυρναίικα τραγούδια. Η έναρξη της καριέρας της σηματοδοτείται από την ακμή του ρεμπέτικου, του οποίου υπήρξε εκείνη την περίοδο η πιο αντιπροσωπευτική φωνή.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Ν. Ρωμανός: “Προκαταβολικά στα τσακίδια”

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο του Νίκου Ρωμανού, από το indymedia… 

Την περασμένη άνοιξη έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή και πέρασα σε μια πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα. Με βάση τους δικούς τους νόμους, λοιπόν, από τον Σεπτέμβρη δικαιούμαι να αρχίσω να παίρνω εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθώ το πρόγραμμα της σχολής.
Όπως είναι λογικό, οι αιτήσεις που έχω κάνει έχουν καταλήξει στα αζήτητα, γεγονός που με οδηγεί να διεκδικήσω αυτό το αίτημα με οδόφραγμα το σώμα μου. Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσω το πολιτικό μου σκεπτικό ώστε να μπει ένα πλαίσιο γύρω από την επιλογή που πραγματοποιώ.
Οι νόμοι, εκτός από εργαλεία ελέγχου και καταστολής, αποτελούν ταυτόχρονα και μια διατήρηση ισορροπιών ή αλλιώς αυτό που επιγραμματικά ονομάζουμε κοινωνικά συμβόλαια, αντανακλούν κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς και διαμορφώνουν τμηματικά ορισμένες θέσεις διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου.
Γι’ αυτό και η επιλογή που κάνω θέλω να είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη: δεν υπερασπίζομαι τη νομιμότητά τους· αντίθετα, απευθύνω έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσω ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού.
Σε αυτό το σημείο ανοίγει ένα ζήτημα που αφορά τις διεκδικήσεις μας σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Είναι δεδομένο πως αντιφάσεις πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν σε τέτοιες συνθήκες. Εμείς, για παράδειγμα, συμμετείχαμε στη μαζική απεργία πείνας των κρατουμένων ενάντια στο νέο νομοσχέδιο ενώ είμαστε φανατικοί εχθροί όλων των νόμων· αντίστοιχα πολλοί σύντροφοι έχουν διαπραγματευτεί με οδόφραγμα το σώμα τους τους όρους του εγκλεισμού τους («παράνομες» προφυλακίσεις, άρνηση σωματικού ελέγχου, παραμονή σε μία φυλακή), και πολύ καλά έκαναν.

Ποιανού παιδί είναι αυτός ο άντρας;



Της Μάρθας Αυγήτα

Ακολουθώ -και σ'οποιον αρέσει- την "τακτική" ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα ισχύουν για όλους ανεξαρτήτως φυλής, παραπτώματος, χαρακτήρα, εμφάνισης ή νομικού πλαισίου που ισχύει την χρονική στιγμή που αυτά παραβιάζονται.

Επίσης ξέρω πολύ καλά πως ότι ισχύει για έναν -όποια παραβίαση επιτραπεί για έναν- θα ισχύσει και για τους υπόλοιπους, αργά ή γρήγορα. Και το λέω συχνά: ότι αφήνουμε να συμβαίνει στους άλλους θα το πάθουμε εμείς και τα παιδιά μας. Αυτό για μένα δεν παίρνει διαπραγμάτευση. Επίσης δε μου χρειάζεται να αυτο-χαρακτηριστώ ως αριστερή, αναρχικιά, ούτε καν προοδευτική.

Τα επιχειρήματα που "προβάλουν" ώστε να αποφύγουν την ουσιαστική στήριξη σε περιπτώσεις σαν του Ρωμανού, γιατί είτε φοβούνται είτε βαριούνται είτε γιατί απλώς είναι μαλάκες, είναι μόνο δικαιολογίες του κώλου. Ο Ρωμανός ξεκίνησε έναν δίκαιο αγώνα, ζήτησε από πολύ συγκεκριμένη ομάδα να τον στηρίξει και να συνεχίσει τον αγώνα του. Μάλιστα αποφάσισε να προτάξει το σώμα του για να διεκδικήσει το μερίδιο της ελευθερίας που του αναλογεί και να δώσει μια μάχη μέσα από το ίδιο το σύστημα που τον έφτασε εδώ που τον έφτασε. Αυτό που συμβαίνει όμως, δεν αφορά μόνο την συγκεκριμένη ομάδα. Αυτό θέλει μεγάλα κάκαλα και όποιο και να είναι το αποτέλεσμα το πιτσιρίκι είναι μεγάλος μάγκας. Πολιτικός μάγκας, όχι του κώλου σαν κι εμάς.


Αυτή η μαγκιά σας πονάει και θέλετε να του χώσετε σωληνάκια με το ζόρι, δήθεν για να σωθεί η ζωή του όταν ο ίδιος έχει επιλέξει να ρισκάρει να την χάσει. Και αυτό σας τρομάζει, ανθρωπάκια. Γιατί ένα 20χρονο πολεμάει όσο δεν θα μπορούσατε όλοι εσείς μαζί. Πολεμάει για τον ίδιο, για τους πρόσφυγες στο Σύνταγμα, για τη σύνταξη της μάνας σου, για τις σπουδές της κόρης σου, για τον νεκρό φίλο του, για την ελευθερία και την δικαιοσύνη. Και αυτό σε τρομάζει σκουλήκι, τρέμει ο κώλος σου, μην πάει χαμένο όλο το γλύψιμο και οι επικύψεις που έχεις ως τώρα κάνει. 

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Όταν το "Κράτος Δικαίου" παρανομεί και εκδικείται



Ο Χρήστος Δεμέτης γράφει για την απεργία πείνας σαν όπλο διαμαρτυρίας ενάντια σε ένα κράτος που τιμωρεί με εκδικητικό τρόπο και καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα                                     



Οι Νίκος Ρωμανός και Ηρακλής Κωστάρης βρίσκονται σε απεργία πείνας για το δικαίωμα στην εκπαίδευση.
Και οι δύο έχουν καταφέρει να είναι σήμερα φοιτητές σε σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Και για τους δύο όμως, δεν έχει γίνει ακόμα δυνατό να πάρουν τις ειδικές άδειες που προβλέπονται, προκειμένου να παρακολουθήσουν τα υποχρεωτικά τουλάχιστον μαθήματα της σχολής στην οποία έχουν περάσει.
Για τον μεν Ρωμανό, δεν έχει εγκριθεί καν η άδεια. Για τον Κωστάρη έχει παγώσει μετά την εξαφάνιση Ξηρού.

Τι ισχύει νομικά

Προσαρμοζόμενο στις ευρωπαϊκές επιταγές, το ελληνικό κράτος εξέδωσε το  1999 νέο Σωφρονιστικό Κώδικα (ΦΕΚ Α’ 291/24.12.1999), ο οποίος αναφέρεται στην εκπαίδευση των κρατουμένων και μάλιστα ορίζει ρητά ότι ο στόχος της είναι η "απόκτηση ή συμπλήρωση της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων, καθώς η επαγγελματική κατάρτισή τους".
Μάλιστα επισημαίνεται ότι "η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για τους νεαρούς κρατουμένους», για αυτό προβλέπεται η δημιουργία μονοθέσιων δημοτικών σχολείων εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων, ενώ "όσοι έχουν συμπληρώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές στη δευτεροβάθμια".
Σε αυτό το πλαίσιο, λειτούργησε Γυμνάσιο και Λύκειο στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα (ΕΚΚΝΑ), στο οποίο έχουν φοιτήσει περίπου 300 νέοι ηλικίας 15 έως 21 ετών, όλοι κρατούμενοι των φυλακών ανηλίκων Αυλώνα. Μάλιστα η φοίτηση στο σχολείο προσμετρά στη μείωση της ποινής.
Ο Σωφρονιστικός Κώδικας  επιτρέπει και τη συνέχιση των σπουδών "στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με εκπαιδευτικές άδειες, σύμφωνα με το άρθρο 58 του παρόντος".
Οι εκπαιδευτικές άδειες "χορηγούνται  για τη φοίτηση των κρατουμένων σε σχολές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης", λήγουν με την ολοκλήρωση της φοίτησης του κρατουμένου, ενώ μπορούν να ανακληθούν με απόφαση του αρμόδιου οργάνου, ύστερα από εισήγηση του κοινωνικού λειτουργού ή του εγκληματολόγου, αν ο αδειούχος τιμωρηθεί για πειθαρχικά παραπτώματα ή κάνει κακή χρήση της άδειας π.χ. πλημμελής παρακολούθηση ή η κακή επίδοση στις σπουδές του.

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Ο μαθητής του απόλυτου '20 και οι σκέψεις του για την Παιδεία




Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Μανίκας και ποια η επιστολή που έκανε το γύρο του διαδικτύου, εξωθώντας κάποιους στα όριά τους και προκαλώντας σε άλλους συγκίνηση;
Ο ίδιος με μέσο όρο βαθμολογίας το απόλυτο '20, δημοσίευσε την επιστολή που κατακεραυνώνει το εκπαιδευτικό σύστημα και την κυβερνητική πολιτική για την Παιδεία, ενώ καλεί τους δασκάλους του να μη κάνουν βήμα πίσω από τις κινητοποιήσεις τους, αλλά και τους μαθητές από τις καταλήψεις τους. 

Ολόκληρη η επιστολή του μαθητή:

Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 10 Λύκειο Δραπετσώνας Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς.
Αφορμή είναι η απεργία των καθηγητών μου, μέσα στην εξεταστική περίοδο και τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και δημοσιογράφων για το μέλλον μου που «κινδυνεύει» απ' αυτήν.
Τι λέτε;;;;;
Τι μέλλον έχω, -εξαιτίας σας – κι από ποιους πραγματικά κινδυνεύει;;;;
Ας δούμε πρώτα, ποιος διαμόρφωσε το μέλλον και την ζωή όλων, από παλιά.
- Ποιος έφτιαξε το μέλλον του παππού μου και το έντυσε με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ, στέλνοντας τον μετανάστη στη Γερμανία;
- Ποιος κακοδιαχειρίστηκε και κατάκλεψε αυτόν τον τόπο;
- Ποιος ανάγκασε την μητέρα μου να δουλεύει απ το πρωί ως το βράδυ για 530 ευρώ, που αφού πληρώσει λογαριασμούς και φαγητό, δεν περισσεύουν - όχι για να μου πάρει παπούτσια - αλλά ούτε ένα βιβλίο που θέλω απ τον πάγκο του παζαριού;;;;;
- Ποιος μείωσε στο μισό τον μισθό του πατέρα μου;
- Ποιος τον συκοφάντησε,τον απείλησε με επιστράτευση, απόλυση - αυτόν και όλους τους συναδέλφους του στις μεταφορές - όταν κατέβηκαν σε απεργίες μόνο και μόνο γιατί ήθελαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια;
- Ποιος θέλει να κλείσει την σχολή που διάλεξε ο αδερφός μου για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, στο Πανεπιστήμιο;
- Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί για βιβλία;
- Ποιος με άφησε να παγώνω χωρίς θέρμανση στην τάξη μου;
- Ποιος φταίει που μαθητές λιποθυμάνε απ την πείνα;
- Ποιος άφησε τόσους άνεργους;
- Ποιος οδήγησε 4000 ανθρώπους στην αυτοκτονία;
- Ποιος άφησε τους παππούδες μας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα;
Οι καθηγητές μου ή ΕΣΕΙΣ τα κάνατε όλα αυτά;;;;

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Τα παράλληλα σύμπαντα υπάρχουν και αλληλεπιδρούν




Τι υποστηρίζει νέα θεωρία επιστημόνων κβαντομηχανικής για τα παράλληλα σύμπαντα και την αλληλεπίδραση τους. Ποια φαινόμενα μπορούν να εξηγηθούν αν επιβεβαιωθεί
Για τον μέσο άνθρωπο, η κβαντομηχανική είναι η πιο "μπερδεμένη" και δυσνόητη επιστήμη. Μια νέα ριζοσπαστική θεωρία του εν λόγω κλάδου της φυσικής, έρχεται τώρα να υποστηρίξει ότι τα παράλληλα σύμπαντα υπάρχουν και πως αλληλεπιδρούν και μεταξύ τους. Και υπογραμμίζει πως κάτι τέτοιο θα μπορεί σύντομα να τεκμηριωθεί με επιστημονικά τεστ.
Ο καθηγητής φυσικής Howard Wiseman του Πανεπιστημίου Griffith στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, μαζί με τους συνεργάτες του, Δρ. Michael Hall του ιδίου ακαδημαϊκού ιδρύματος και τον καθηγητή μαθηματικών Δρ. Dirk-Andre Deckert του Πανεπιστημίου Davis της Καλιφόρνια, εξέδωσαν την έρευνα τους με τίτλο "many interacting worlds" (MIW)" (πολλοί κόσμοι που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους) για το επιστημονικό περιοδικό Physical Review X.
Σύμφωνα με τους παραπάνω, τα σύμπαντα είναι πολλαπλά και βρίσκονται σε άμεση σχέση μεταξύ τους.
"Η ιδέα των παράλληλων "κόσμων" στην κβαντομηχανική είναι γνωστή από το 1957" λέει ο Wiseman σε μια γραπτή του δήλωση. Σύμφωνα με τη θεωρία του, κάθε σύμπαν υποδιαιρείται σε μια "δέσμη" νέων συμπάντων.
Στη γνωστή λοιπόν "ερμηνεία των πολλαπλών κόσμων", κάθε σύμπαν γίνεται η "μήτρα" για νέα σύμπαντα, κάθε φορά που πραγματοποιείται μια καινούρια μέτρηση. Έτσι, σε αυτό το πουλυσύμπαν υλοποιούνται όλα τα πιθανά σενάρια – σε κάποιους από αυτούς τους κόσμους, για παράδειγμα, η Αυστραλία αποικίστηκε από τους Πορτογάλους.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Πώς απέκτησαν τα ονόματά τους οι γίγαντες της τεχνολογίας



Επιμέλεια: Εύη Κιόρη

Η έκφραση που λέει πως το όνομα δεν μετράει σε αυτές τις περιπτώσεις απορρίπτεται, μιας και σημασία έχει  η μάρκα και το brand name της κάθε εταιρίας. Όλες τους χωρίς εξαίρεση  έχουν ξοδεύσει πολλά εκατομμύρια για να καταφέρουν να εγκαθιδρύσουν το όνομά τους και να το κάνουν συνώνυμο της ποιότητας αλλά κυρίως της επιρροής που ασκούν στην παγκόσμια αγορά.
Πώς όμως απέκτησαν τα ονόματά τους οι γίγαντες της τεχνολογίας;




Samsung

 Η λέξη Samsung στα Κορεάτικα σημαίνει "τρία αστέρια" και επιλέχθηκε για να αντιπροσωπεύει τους τρεις στόχους της εταιρίας να είναι μεγάλη, πολυάριθμη και πανίσχυρη, όπως τα αστέρια στον νυχτερινό ουρανό. Η εταιρία ξεκίνησε κάνοντας εμπόριο ψαριού, λαχανικών, ζυμαρικών noodle και φρούτων, ωστόσο είναι προφανές ότι η εταιρία πειραματίστηκε με την διεξαγωγή διαφόρων προϊόντων και ασχολήθηκε με διάφορες δραστηριότητες. Σήμερα η Samsung είναι γνωστή για τα smartphones και άλλες τεχνολογικές συσκευές, ακόμη ασχολείται, μεταξύ άλλων, με την αεροδιαστημική, τις ασφαλιστικές και οικονομικές εταιρίες. Το 1987 η εταιρία πέρασε στα χέρια του γιου του εμπνευστή της, Kun-Hee Lee Byung και έχει γίνει μια από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές ηλεκτρονικών και παροχής υπηρεσιών. Από το 1993 η Samsung χρησιμοποιεί το σημερινό γνωστό σε όλους λογότυπο.


Nokia

Η  Nokia δεν ξεκίνησε σαν μια εταιρία ηλεκτρονικών, αλλά σαν εταιρία μύλων πολτοποίησης ξύλου. Το 1868 η εταιρία άνοιξε έναν δεύτερο μύλο στις όχθες του ποταμού Nokianvirta στην πόλη Ταμερκόσκι της Φιλανδίας. Το 1871 η εταιρία πήρε το όνομά της από τον ποταμό, ενώ το 1967 πήρε το επίσημο όνομά της Nokia Coporation και εξάπλωσε τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες σε πέντε διαφορετικούς τομείς : την κατασκευή πλαστικών και καλωδίων, την ξυλεία, τα ηλεκτρονικά, και την ηλεκτροδότηση. Σήμερα η Nokia έχει απορροφηθεί από τη Microsoft και μένουν τρεις τομείς που η εταιρία συνεχίζει να διαχειρίζεται: η Nokia Networks, η HERE, και η Nokia Technologies.


Apple

Σήμερα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες του κόσμου, ωστόσο δεν ήταν πάντα έτσι. Σύμφωνα με τον ιδρυτή της Steve Jobs η Apple Computers, πέρασε από πολλές φάσεις και άλλαξε πολλά ονόματα πριν καταλήξει στο τωρινό πασίγνωστο σε όλους όνομα, ένα από τα ονόματα που υιοθέτησε στην αρχή της πορείας της η εταιρίας ήταν το Matrix Electronics. Η εταιρία πήρε το συγκεκριμένο όνομα γιατί, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Jobs " Από τη μία μου αρέσουν τα μήλα και από την άλλη η λέξη Apple  ήταν πρώτη στο σύστημα που χρησιμοποιούσα για να δουλεύω, το Atari". Το 2007 η εταιρία έβαλε από το όνομά της τη λέξη Computers, μένοντας μόνο το Apple.



LG

Η LG Electronics πήρε το τωρινό όνομά της, μόλις, το 1995, μέχρι τότε ονομαζόταν GoldStar. Η εταιρία δημιουργήθηκε μετά από τον Κορεατικό πόλεμο με στόχο να φτιάξει ηλεκτρονικές συσκευές. Θυγατρική  της GoldStar ήταν η Lak-Hui (προφέρεται ως Lucky), έτσι δημιουργήθηκε μια κοινή εταιρία η Lucky Goldstar, που χρησιμοποιούσε ως υπότιτλο το σλόγκαν "Lifes Good" από όπου παίρνει και τα αρχικά της.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Πέθανε ο Λουκάνικος, ο "σκύλος επαναστάτης"


Πέθανε σε ηλικία δέκα ετών ο αγαπητός σε όλους μας τετράποδος Λουκάνικος. Ο "σκύλος επαναστάτης, "σκύλος της πρώτης γραμμής στην Ελλάδα", όπως τον είχαν αποκαλέσει και όχι άδικα αφού έδινε το παρών σε κάθε διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας
.
Ο Λουκάνικος, τον οποίο είχε βαφτίσει Θεόδωρο ο άνθρωπος που τον είχε εντοπίσει σε μικρή ηλικία να περιφέρεται στο κέντρο της Αθήνας είχε γίνει η μασκότ των διαδηλωτών ενώ μαζί του ασχολήθηκαν το BBC, το CNN, το Al Jazeera.
Μάλιστα, έγινε εξώφυλλο σε δεκάδες περιοδικά ανά τον κόσμο, έγινε τραγούδι, και η απόλυτη καταξίωση ήρθε όταν το περιοδικό TIME τον ενέταξε στις 100 προσωπικότητες της χρονιάς του 2011.

Πρωτοστατούσε στις πορείες του 2011, αλλά και των προηγούμενων ετών, στο κέντρο της Αθήνας, πάντα στο πλευρό των εξεγερμένων. Τα σωθικά του πνίγηκαν από τα χημικά της αστυνομίας, το κορμί του γέμισε πληγές από τις κλωτσιές των αστυνομικών. Πριν δύο χρόνια ο καφετί σκύλος εξαφανίσθηκε από την πλατεία Συντάγματος και αποσύρθηκε από την ενεργό συμμετοχή σε πορείες και διαδηλώσεις. Επέστρεψε, κουρασμένος και με σοβαρά προβλήματα υγείας στο σπίτι του ανθρώπου που όλα αυτά τα χρόνια τον φρόντιζε και τον περιέθαλπτε. Εκεί, δίπλα στον ανώνυμο φίλο του, ο Θόδωρος έζησε τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του. Ώς την ημέρα που η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά.

Η υγεία του όπως έλεγε ο κτηνίατρος που τον παρακολουθούσε, ήταν αρκετά επιβαρυμένη, κυρίως λόγω των χημικών και των δακρυγόνων που είχε εισπνεύσει όλα αυτά τα χρόνια που βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων.

Όπως αναφέρει η Αυγή, "μια συνάδελφος επικοινώνησε τηλεφωνικά χθες με τον άνθρωπο που φιλοξενούσε τον Λουκάνικο και έμαθε τα δυσάρεστα νέα".
"Ήταν ξαπλωμένος στον καναπέ και κοιμόταν, όταν ξαφνικά σταμάτησε να χτυπά η καρδιά του. Ο Θόδωρος, έφυγε" της είπε.

Σήμερα, ο τετράποδος ήρωας που έγραψε τη δική του ιστορία στους δρόμους της Αθήνας αναπαύεται στη σκιά ενός δέντρου σε κάποιο λόφο στο κέντρο της πρωτεύουσας. Ο Λουκάνικος δεν θα γαυγίσει ξανά στους άντρες των ΜΑΤ, δεν θα δεχτεί ξανά το φιλικό χάδι των διαδηλωτών.
Ο δικός μας Λουκάνικος έφυγε νωρίς για έναν κόσμο χωρίς δακρυγόνα, χωρίς κλομπ και χημικά.

Πηγή: Αυγή

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Η πρώτη απόδειξη ύπαρξης εξωγήινης ζωής!



Άφωνη έχει μείνει η επιστημονική κοινότητα μελετώντας μία φωτογραφία από το διάστημα όπου απεικονίζεται ένας μυστηριώδης οργανισμός σε σχήμα δράκου και επιβεβαιώνει τις μέχρι τώρα θεωρίες των ειδικών ότι υπάρχει εξωγήινη ζωή. Η ύπαρξη του μυστηριώδους οργανισμού, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί,  αποδεικνύει πως η ζωή στη Γη, συμπεριλαμβανομένης και της ανθρώπινης, είναι εξωγήινης προέλευσης.

Ο οργανισμός αυτός ανακαλύφθηκε μέσα σε σκόνη και αιωρούμενα σωματίδια, βαθιά στη στρατόσφαιρα του πλανήτη μας, ενώ, σύμφωνα με τους ειδικούς, αποτελεί μια «βιολογική οντότητα» από άνθρακα και οξυγόνο, τα οποία όπως επισημαίνουν, αποτελούν τα δομικά στοιχεία της ζωής.

Από την πλευρά τους, οι ερευνητές σπεύδουν να ξεκαθαρίσουν πως δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα ο συγκεκριμένος οργανισμός να «απέδρασε» από το πλανήτη μας, κατά συνέπεια είναι... εξωγήινος

«Είναι απόδειξη όχι μόνο για ύπαρξη εξωγήινης ζωής, αλλά και για το γεγονός ότι εξωγήινοι οργανισμοί εισβάλλουν συνεχώς στη Γη»,υπογράμμισε ο επικεφαλής καθηγητής, Μίλτον Γουενράιτ, από το Πανεπιστήμιο του Sheffield και του τμήματος Αστροβιολογίας του Πανεπιστημίου του Buckingham. «Η φωτογραφία του σωματιδίου ''δράκος'' που αποτελείται από άνθρακα και οξυγόνο αποδεικνύει ότι υπάρχει και δεν είναι κομμάτι της κοσμικής ή ηφαιστειακής σκόνης. Δεν ξέρουμε προς το παρόν αν είναι ένας ενιαίος οργανισμός ή ένωση μεμονωμένων μικροβίων. Είναι σίγουρα κάτι εκπληκτικό και σε άψογη κατάσταση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι προήλθε από το διάστημα, καθώς το επιβεβαίωσαν τα δείγματα βιολογικού υλικού που μελετήσαμε από αυτό».

Πηγή : koutipandoras.gr

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά



Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 1 Ιουνίου 1940 και αυτοκτόνησε στις 3 Οκτωβρίου 1993. Ξεκίνησε από μικρή καριέρα στην ηθοποιία αλλά αργότερα στράφηκε στην ποίηση. Είχε μια κόρη, την Μυρτώ. Εργάστηκε από μικρή ηλικία σε παιδικούς θεατρικούς θιάσους και στον κινηματογράφο, κυρίως σε ταινίες της Φίνος Φιλμς. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Τάκη Μουζενίδη και στην σχολή χορού Πράτσικα, Ζουρούδη και Βαρούτη. Πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο Ντίνου Ηλιόπουλου, το 1961, στο έργο των Ευαγγελίδη - Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό». 

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ασχολήθηκε με την ποίηση, εγκαταλείποντας τον κινηματογράφο. Το πρώτο της βιβλίο εκδόθηκε με τίτλο "Τρια κλικ αριστερά".
Ας αφήσουμε την Κατερίνα Γώγου να "ουρλιάξει" μέσα από τους στίχους της:

Η μοναξιά...
δεν έχει το θλιμμένο χρώμα στα μάτια
της συννεφένιας γκόμενας.
Δεν περιφέρεται νωχελικά κι αόριστα
κουνώντας τα γοφιά της στις αίθουσες συναυλιών
και στα παγωμένα μουσεία.
Δεν είναι κίτρινα κάδρα παλιών «καλών» καιρών
και ναφθαλίνη στα μπαούλα της γιαγιάς
μενεξελιές κορδέλες και ψάθινα πλατύγυρα.
Δεν ανοίγει τα πόδια της με πνιχτά γελάκια
βοϊδίσιο βλέμμα κοφτούς αναστεναγμούς
κι ασορτί εσώρουχα.

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Εγώ σώζω ανθρώπους, όχι τράπεζες



Να τα βλέπουμε και εδώ αυτά πχ εργολάβοι της ΔΕΗ που κόβουν τα ρεύματα....και άλλοι και όλοι μας η αντίσταση θέλει θυσίες από όλους μας



Σε σύμβολο αντίστασης κατά της λιτότητας έχει αναδειχθεί ένας Ισπανός πυροσβέστης, ο οποίος αρνήθηκε να συνεργαστεί στην έξωση 85χρονης, που έχανε το σπίτι της επειδή δεν μπορούσε να πληρώσει το στεγαστικό της δάνειο. Η ανυπακοή του μπορεί να τιμωρήθηκε από την Πολιτεία, επιβραβεύτηκε όμως από τον κόσμο.

Ο Ρομπέρτο Ρίβας, πυροσβέστης από τη Λα Κορούνια στην Ισπανία, κλήθηκε πριν λίγο καιρό από την υπηρεσία του να σπάσει το λουκέτο της εισόδου του σπιτιού που ζούσε μία 85χρονη και της είχε επιδοθεί έξωση γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει τη δόση του στεγαστικού δανείου της. Ο Ρίβας αρνήθηκε να υπακούσει τις εντολές, με αποτέλεσμα να βρεθεί κατηγορούμενος και με ένα πρόστιμο της τάξης των 600 ευρώ!

Αν και η Πολιτεία τιμώρησε την πράξη του, ο κόσμος που τον επευφημούσε έξω από το δικαστήριο, αλλά και οι συνάδελφοι του που ακολούθησαν το παράδειγμα του σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας, ήταν η καλύτερη επιβράβευση για εκείνον.

«Εγώ σώζω ανθρώπους, όχι τράπεζες» δήλωσε ο πυροσβέστης ενώπιον του δικαστηρίου πού έγινε μέσα στον Σεπτέμβρη.

Πηγή tvxs.gr

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Ουλαλούμ - Νέος κύκλος

Ξανά εδώ, στον κυβερνοχώρο του Ραδιόφωνο108. Νέος κύκλος εκπομπών με την ίδια λογική: Ουλαλούμ, μια εκπομπή για τις ρίζες.Πολλές και πολλοί με ρωτούν γιατί εκπέμπω σε αυτή τη γωνιά του ψηφιακού σύμπαντος και δε βγαίνω στις λεωφόρους να στήσω την πραμάτεια μου. Δεν έχω μια ξεκάθαρη απάντηση. Λίγο η αγάπη για τα ρεμάλια που συντηρούν αυτή τη γωνία, λίγο η έλξη που νοιώθω προς το άγνωστο και το άσημο και κυρίως γιατί δεν έχω και καμιά καλύτερη προσφορά. Η αλήθεια είναι ότι η παγκόσμια περιοδεία μου στα ραδιόφωνα του πλανήτη στέφθηκε με παταγώδη αποτυχία. Λονδίνο, Καναδά, Αυστραλία, πουθενά δεν πίστεψαν πραγματικά ότι κάνω αυτό που κάνω, ούτε ότι οι εκπομπές μου είναι δικές μου καν. Με καταδίκασε η νέα φήμη του Έλληνα στην παγκόσμια κοινή γνώμη, αυτή του ανέστιου εργάτη που θα πει κάθε είδους ψεμματάκια για να βρει δουλίτσα (πλακάκια ξέρεις να βάζεις; Ξέρω. Μπετά ρίχνεις; Ξέρω. Λάντζα κάνεις; Βέβαια. Ραδιόφωνο κάνεις; Εννοείται.).

Τι να κάνεις, είμαστε έρμαια των μοιραίων καιρών που ζούμε. Δεν το παίρνω προσωπικά και συνεχίζω την έφοδο προς τους ουρανούς. Η επιλογή της μουσικής σε αυτή την εκπομπή έγινε από τον εξαιρετικό Dozen  Draft, πάγιο συνοδοιπόρο στην τεχνική υλοποίηση αυτής της εκπομπής. Καλή ακρόαση.




Πλέυ λιστ:
Atlas Sound - Ghost story

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014

Είναι το Βασικό Εισόδημα ο θεσμός που θα αναγεννήσει το κοινωνικό κράτος;


Του Γιώργου Καλλή
Πως θα μας φαινότανε αν μήνας έμπαινε μήνας έβγαινε το κράτος κατέθετε στον λογαριασμό κάθε πολίτη, ανεξαρτήτως παραγωγικής δραστηριότητας, από 600 ευρώ να τα αξιοποιήσει όπως θέλει. Ο θιασώτης μιας τέτοιας ρηξικέλευθης πρότασης, του περίφημου Βασικού Εισοδήματος, Philippe van Parijs είναι σίγουρος ότι ένα τέτοιο  αναδιανεμητικό εργαλείο θα βοηθήσει καταλυτικά τις σύγχρονες κοινωνίες συμπεριλαμβανομένης της χειμαζόμενης από την κρίση Ελλάδας. Μια πρόταση όμως πάντα έχει αντίλογο και η συγκεκριμένη δεν αποτελεί εξαίρεση.*

26 με 28 Σεπτεμβρίου φιλοξενείται στην Αθήνα διεθνής συνάντηση για το βασικό εισόδημα με πλήθος διακεκριμένων ομιλητών, ακαδημαϊκών και ακτιβιστών. Η πρωτοβουλία πολιτών για το βασικό εισόδημα συγκέντρωσε πέρυσι 285.000 υπογραφές στην διακήρυξή της προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το βασικό εισόδημα δεν πρέπει να συγχέεται με τον ελάχιστο μισθό. Είναι μια πρόταση τόσο απλή όσο είναι και ριζοσπαστική. Ζητά την παροχή ενός βασικού εισοδήματος σε όλους τους πολίτες ενός κράτους, χωρίς προϋποθέσεις, ανεξαρτήτως δηλαδή από το αν κάποιος δουλεύει ή όχι, ανεξαρτήτως από την ηλικία του, ανεξαρτήτως από το αν λαμβάνει άλλα επιδόματα. Από την στιγμή που γεννιέσαι, το Κράτος σου εγγυάται ως πολίτη, ας πούμε ένα ποσό περί τα 600 ευρώ το μήνα, τα οποία θα μπαίνουν στον λογαριασμό σου έως ότου πεθάνεις. 

Το βασικό εισόδημα είναι ένας ρηξικέλευθος θεσμός και οι θιασώτες του ευελπιστούν να γίνει η αιχμή του δόρατος για την μεταρρύθμιση και εξέλιξη του κοινωνικού κράτους, κάτι ανάλογο με τα αιτήματα για την κοινωνική ασφάλιση και την δημόσια υγεία τον περασμένο αιώνα. Η λογική του έγκειται στο ότι δεν νοείται στις σύγχρονες Δυτικές κοινωνίες, με τον πλούτο τον οποίο παράγουν, να υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις βασικές τους ανάγκες και να μην έχουν εξασφαλισμένα τα προς το ζην. Δεν δικαιολογείται με τόσο πλούτο να υπάρχει ακόμα φτώχια. Ο εθνικός πλούτος είναι (εν μέρει) κοινό προϊόν, βασίζεται στην παρουσία και εργασία όλων μας, πέρα από το αν και πόσο αποτιμάται αυτή στην αγορά εργασίας. Ένα ελάχιστο εισόδημα το οποίο να εξασφαλίζει την επιβίωση μας το δικαιούμαστε όλοι ως πολίτες του κράτους του οποίου είμαστε μέλη. Μόνο μια πολιτεία με πολίτες οι οποίοι δεν ξοδεύουν όλες τις δυνάμεις τους στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση δύναται να είναι πραγματικά δημοκρατική καθότι οικονομική ανασφάλεια συνεπάγεται και αδυναμία ουσιαστικής συμμετοχής στην πολιτική ζωή.

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Παλιομοντερνισμοί

Ταξιδεύω πολύ, πάω και λονδίνο, πάω και καναδά στην Constellation Records που παίζει μουσικάρες. Από τον Resonance Fm έμαθα το grime. Το άκουσα, πλάκα έχει, διαχέει τον ρυθμό και έχει και ήχους μήτρας που δίνουν μια αίσθηση μυστήριας οικειότητας.
Κουράστηκα όμως λίγο με αυτό το συνεχές κυνηγητό της νεωτερικότητας, συνέχεια σα χαζός κοιτάζω και προσπαθώ να καταλάβω από τα συμφραζόμενα τι είναι αυτό το εκάστοτε νέο στυλ.
Και ξαφνικά, με αφορμή μια επίσκεψη μου στην αυστραλία, διαπιστώνω ότι ο Ψαραντώνης είναι αυτή τη στιγμή ΤΟ hot ελληνικό όνομα στο εξωτερικό. Ποιός Φραγκούλης και ποιά Νάνα Μούσχουρη, ο Αντώνης Ξυλούρης καλύπτει χώρους από το ροκ μέχρι την κλασική  με δυνατές συνεργασίες. Εδώ π.χ Ο Ψαραντώνης συμμετείχε στο πρωτοχρονιάτικο Ολλανδικό κονσέρτο με ορχήστρα της Nederlands Blazers Ensemble. Ερμήνευσε το "Όσο βαρούν τα σίδερα" στο Concertgebouw, το ναό της κλασικής μουσικής του Άμστερνταμ. Η πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση μεταδόθηκε από την κρατική τηλεόραση της Ολλανδίας.
Ή εδώ κι εδώ έχουμε δύο απόσπάσματα από τις εμφανίσεις του στην Αυστραλία, με άψογο πανκ στυλ και με τον ντράμερ των Dirty Three Jim White με τον οποίο ο Ψαρογιώργης, υιός και ταίρι του Αντώνη, έχουν τους Xylouris White, ένα τελείως αβάντγκαρντ σχήμα που παίζει Λονδίνο και δεξιά αριστερά παρακαλώ.

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Vespa


Vespa

Λίγο νωρίς αλλά την παίρνω και φεύγω βόρεια – δυτικά σε λιγοστούς φίλους καλούς......ο Antistas έχει αναλάβει την μουσική άψογα και μετά καμιά Λήμνο, με λιγια λόγια μην σας κουράζω, δρόμοι πολλοί.....καλό καλοκαίρι.

Κατερίνα ευχαριστώ για την φωτογραφία

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Ζώον, ε ζώον!

αχ αυτός ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Που θα ήμασταν χωρίς αυτόν; Στα δέντρα με τσι πιθήκοι θα ήμασταν. 
Μ.Χ.

Ζωολογικοί κήποι με ανθρώπους; Φυσικά και υπήρξαν!

Οι ανθρώπινοι «ζωολογικοί» κήποι, που ονομάζονταν επίσης «εθνολογικές εκθέσεις» ή «Negro Villages», ήταν χώροι (περιφραγμένα θεματικά πάρκα) στα οποία εκθέτονταν δημόσια ζωντανοί άνθρωποι τον 180, τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό συνέβαινε ώστε οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι να δείξουν και να τονίσουν τις πολιτιστικές διαφορές μεταξύ εκείνων δηλαδή του δυτικού πολιτισμού και των μη ευρωπαϊκών λαών. Όπως ήταν επόμενο αυτά τα θεματικά πάρκα χρησιμοποιήθηκαν συχνά ή μόνο για ρατσιστικούς σκοπούς και για να επιβεβαιώσουν έτσι την θεωρία του Δαρβίνου.
Ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους βρίσκουμε στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Βαρσοβία, τη Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Ένα «Negro Village» ήταν ο πόλος έλξης για τους παριζιάνους το 1889. Πάνω από 28 εκατομμύρια τον επισκέφτηκαν.
Τους Αφρικανούς τους φωτογράφιζαν δίπλα σε πιθήκους και χιμπατζήδες για να δείξουν στους

Αντί κουπονίου φακής

"Αλλο δραματικό φαινόμενο είναι να υπάρχουν εργαζόμενοι που καθυστερούν μισθούς από 3 ώς και 9 ή 12 μήνες στους εργοδότες τους." γελάμε να μη τρελαθούμε. μ.χ.
18/06/14

ΠΑΜΕ ΛΟΥΚΕΤΟ – ΠΑΜΕ ΜΟΥΝΤΙΑΛ

Του Λάκη Μπέλλου - Αντί κουπονίου φακής

   

Παλιότερα χρησιμοποιούσαμε την έκφραση «αντί πινακίου φακής», εννοώντας το χαμηλό ή ευτελές τίμημα για μία πώληση ή για παροχή κάποιας υπηρεσίας. Τώρα χρησιμοποιούμε την έκφραση «αντί κουπονίου φακής» μετά την έκθεση-γνωστοποίηση της ΓΣΕΕ που μας έκανε γνωστό ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι πληρώνονται με κουπόνια σε είδος
Τέλος, λοιπόν, το «αντί πινακίου φακής» και πλέον «αντί κουπονίου φακής». Και όχι μόνο. Και άλλων προϊόντων. Θεωρείται πια «νόμος» η πληρωμή του μισθού με κουπόνια για σούπερ μάρκετ. Αυτό συμβαίνει γιατί στο τέλος του μήνα μπορείς να πας στο σούπερ και να πάρεις αντί για τον πενιχρό μισθό σου, ένα σωρό προϊόντα:
 4 φακές
2 φασόλια
5 τεμάχια μακαρονάκι κοφτό
6 γραμμάρια φέτα
41 κόκκους ρυζιού
σούσι για τους υψηλότερα αμειβόμενους
και μια ρώγα σταφυλιού, γιατί μάζευε κι ας είναι και ρώγες.
Ορισμένοι αδιόρθωτοι χαρακτηρίζουν «Μεσαίωνα» την κατάσταση, αλλά αυτοί είναι λαϊκισμοί του κερατά, γιατί δεν είναι Μεσαίωνας, αλλά προϊστορική εποχή.
Πάντως, υπάρχουν και προσλήψεις νέων κάτω των 25 ετών με τον αστρονομικό μισθό των 180 ευρώ τον μήνα, με τον οποίο μπορείς να αγοράσεις ακόμα και ένα τσουβάλι φακή.
Αλλο δραματικό φαινόμενο είναι να υπάρχουν εργαζόμενοι που καθυστερούν μισθούς από 3 ώς και 9 ή 12 μήνες στους εργοδότες τους.                   

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Έργα και ημέρες της Monsanto




Εν όψει της εισβολής μεταλλαγμένων ειδών στην Ευρώπη, ύστερα από ομόφωνη συμφωνία των κρατών μελών της ΕΕ, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ρίξουμε περισσότερο φως στους λόγους για τους οποίους τέτοιες αποφάσεις αποτελούν κάτι παραπάνω από σοβαρότατο κίνδυνο όχι μόνο για την υγεία των πληθυσμών αλλά και για την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. 

Επιμέλεια: Μικαέλα Κόλλι

Παρ’όλο που τα τελευταία χρόνια έχει εγκριθεί στην Ευρώπη η καλλιέργεια τεσσάρων μεταλλαγμένων σπόρων, μόνο το καλαμπόκι MON810 της Monsanto καλλιεργείται σήμερα, καθώς η καλλιέργεια των υπόλοιπων δύο ειδών καλαμποκιού (ΒΤ176 και Τ25) και της πατάτας Amflora, εγκαταλείφθηκε.
Οι θάνατοι και οι αρρώστιες που έχουν προκληθεί από προϊόντα της Monsanto στα χρόνια της λειτουργίας της, σε συνδυασμό με τις καταστροφές του φυσικού περιβάλλοντος, από την Αφρική ως την Αρκτική, έχουν ξεσηκώσει μαζικό κύμα διαμαρτυριών, ιδιαίτερα στην Αμερική. Και ενώ μέχρι σήμερα η Ευρώπη είχε εφαρμόσει απαγόρευση των προϊόντων της, φαίνεται ότι η συμφωνία, που προωθήθηκε από την Ελλάδα ως προεδρεύουσα χώρα, προμηνύει την έγκριση των κυβερνήσεων για την έλευση των μεταλλαγμένων και το ξέσπασμα λαϊκών αντιδράσεων εναντίον τέτοιων αποφάσεων που, με σκοπό το κέρδος, ανοίγουν το δρόμο στις πολυεθνικές μεταλλαγμένων ειδών.
 Σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης «Μarch against Monsanto», που δημοσιεύεται στο AlterNet, μερικοί από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να απαγορευθούν τα προϊόντα της Monsanto είναι οι εξής:

Πρόκειται για μια κερδοσκοπική εταιρία που παρασκευάζει δηλητηριώδη χημικά.
Με μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της εταιρίας διαπιστώνει κανείς ότι η αλήθεια απέχει παρασάγγας από όσα η ίδια ισχυρίζεται ότι πρεσβεύει.
Η Monsanto ιδρύθηκε το 1901 στο St. Louis του Μισούρι των ΗΠΑ από τον Τζον Φράνσις Κουήνι, βετεράνο της φαρμακευτικής. Από τότε έχει αλλάξει άρδην η συμπεριφορά, η ισχύς και η εξάπλωση της εταιρείας. Το πρώτο προϊόν που παρασκεύασε ήταν σακχαρίνη, η οποία είναι ένα τεχνητό γλυκαντικό που χρησιμοποιείται για να αυξήσει την αίσθηση του γλυκού σε ποτά, ζαχαρωτά, κουλουράκια, οδοντόπαστες, φάρμακα κ.α. Το προϊόν είχε επιτυχία και έτσι η Monsanto πούλησε τη σακχαρίνη στην Coca Cola. Δυστυχώς, όμως, έχει συσχετισθεί με ευερεθιστότητα, υπερτονία, αϋπνίες και στραβισμό, που υποχωρεί 36 ώρες μετά την κατάποση της. Όπως αναφέρεται σε δύο αναφορές για τη σακχαρίνη, η υπερβολική δόση πορεί να προκαλέσει αντιδράσεις γενικευμένου οιδήματος, ολιγοουρίας και αλβουμινουρίας.
Στη συνέχεια, η Monsanto εξαπλώνεται στην Ευρώπη παράγοντας ασπιρίνη, βανιλλίνη, συνθετικό καουτσούκ και σαλικυλικό οξύ. Στη δεκαετία του 1920 η εταιρεία επεκτάθηκε σε βασικά βιομηχανικά χημικά προϊόντα. Τη δεκαετία του 1940 η Monsanto γίνεται κορυφαίος παραγωγός πλαστικών με τις συνθετικές ίνες και το πολυστυρένιο. Από τότε παραμένει μία από τις 10 μεγαλύτερες χημικές βιομηχανίες ανά τον κόσμο.
Είναι σημαντικό ότι ένα από τα πιο διάσημα προϊόντα της Monsanto είναι ένα εντομοκτόνο και αποφυλλωτικό, το «Αgent Orange», που το κατασκεύασε σε συνεργασία με το αμερικανικό κράτος και χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ. Το συγκεκριμένο παρασκεύασμα προκάλεσε, και συνεχίζει να προκαλεί,  καρκίνο, γενετικές μεταλλάξεις σε βρέφη και ενήλικες, ακρωτηριασμούς και ακόμα και θάνατο όχι μόνο των 500.000 χιλιάδων γηγενών αλλά και πολλών αμερικανών στρατιωτών. Μάλιστα, όταν το 1978 Αμερικανοί στρατιώτες βετεράνοι του Βιετνάμ κατέθεσαν μήνυση εναντίον του Agent Orange, η Μονσάντο χρηματοδότησε μελέτες και χειραγώγησε τα αποτελέσματα ώστε να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη διοξίνη δεν είναι καρκινογόνος.
Εκτός από τη σακχαρίνη και τo Agent Orange, έχει στο ενεργητικό της την παραγωγή του DDT (διχλωροδιφαινυλοτριχλωροαιθάνιο), ενός από τα πιο γνωστά συνθετικά εντομοκτόνα, με μακρά, μοναδική και αμφιλεγόμενη ιστορία, που χρησιμοποιήθηκε για την καταπολέμηση της ελονοσίας. Παρ’όλο που το DDT έχει συνδεθεί με κάποιες μορφές διαβήτη και καρκίνου, δεν είναι τόσο τοξικό για τον ανθρώπινο οργανισμό. Εντούτοις, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν είναι βιοδιασπώμενο και έχει εξαπλωθεί σε όλη την υφήλιο. Σύμφωνα με αμέτρητες έρευνες, τα ραντίσματα με DDT είχαν ως αποτέλεσμα τον αφανισμό ψαριών, εντόμων και πουλιών από την Αφρική ως την Αρκτική.
Τέλος, ένα από τα βλαβερά προϊόντα της είναι το PCB, που χρησιμοποιείται ως ψυκτικό υγρό και η έκθεση σε αυτό προκαλεί καρκίνο, γεννήσεις παιδιών με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, μείωση λειτουργίας θυρεοειδούς και διαταραχή των σεξουαλικών ορμονών. Όταν, το 1966, κάποιοι επιστήμονες έριξαν ψάρια στο κανάλι του Σνόου Κρικ όπου ρίχνονταν ποσότητες PCB τα ψάρια πέθαναν μέσα σε 3.5 λεπτά. Και ενώ η Monsanto ενημερώνει την πολιτεία για τη τοξικότητα και τους κινδύνους του υγρού και τη συμβουλεύει να ζητήσει από τους κατοίκους να εγκαταλείψουν την περιοχή, εκείνη μένει κυριολεκτικά αμέτοχη.
Τα χημικά προϊόντα της Monsanto συνεχίζουν να έχουν αντίκτυπο στον κόσμο, τόσο εντός όσο και εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, και να τη θέτουν συνεχώς αντιμέτωπη με δικαστικές αγωγές. Επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει τα χημικά παρασιτοκτόνα που παράγει με τη νόσο του Πάρκινσον, νόσο του Alzheimer, τον αυτισμός και τον καρκίνο.
Ένα άλλο παράδειγμα της χημικής τρέλας της Monsanto ήρθε τον Φεβρουάριο, όταν ένα γαλλικό δικαστήριο την έκρινε ένοχη για τη δηλητηρίαση από χημικά ενός Γάλλου καλλιεργητή, του Πολ Φρανσουά. Ο αγρότης που υπέστη νευρολογικά προβλήματα, όπως απώλεια μνήμης, πονοκεφάλους και τραύλισμα μετά από την εισπνοή του ζιζανιοκτόνο Lasso της Monsanto, το 2004, κατηγορεί τη γιγαντιαία επιχείρηση για τη μη παροχή επαρκών προειδοποιήσεων σχετικά με την ετικέτα του προϊόντος.

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

"Πρέπει να κάνουμε το παρόν να αξίζει. Και αυτό δεν γίνεται με το κεφάλι μέσα στο facebook"

"Σήμερα, αβανγκάρντ είναι οι χώροι όπου θα βρεις και άλλους τρελούς σαν κι εσένα και θα μιλάτε για τα βιολογικά καρότα". Έγραψε! Μ.Χ.

ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΜΑΚΟΣ
Της Νόρας Ράλλη
Αν έχεις για δάσκαλο τον Μαν Ρέι και μαθητή τον Αντι Γουόρχολ, τι άλλο μπορεί να θες από τη ζωή σου; Κι όμως, στα 66 του χρόνια –που καθόλου δεν του φαίνονται– ο ελληνικής καταγωγής Κρίστοφερ Μάκος έχει ακόμα νεανική γοητεία και μανιακή ενέργεια. Εζησε όλη του τη νεοϋορκέζικη ζωή ως μποέμ στο Γουέστ Βίλατζ, απ’ όπου περιφέρεται στην πόλη μόνο με ποδήλατο. Και τώρα έρχεται στην Ελλάδα με αφορμή μια ομιλία του την Τετάρτη στο Μέγαρο Μουσικής.

Εχει καταγράψει την καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης από το 1970 και μετά, την πανκ και ροκ σκηνή του ’80 και του ’90 στην Αμερική, αλλά και την αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική σκηνή ευρωπαϊκών πόλεων. Οι φωτογραφίες του έχουν εκτεθεί σε γκαλερί και μουσεία (Γκούγκενχαϊμ στο Μπιλμπάο, Tate Modern στο Λονδίνο, Whitney Museum of American Art της Νέας Υόρκης, IVAM στη Βαλένθια, Μουσείο Reina Sofia στη Μαδρίτη). Εχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες, όπως στα «Paris Match» και «Wall Street Journal». Περισσότερα από 100 μουσεία στον κόσμο έχουν περιλάβει τις φωτογραφίες του στις μόνιμες συλλογές τους και πολλοί συλλέκτες τις αγοράζουν για τις ιδιωτικές δικές τους (Μάλκολμ Φορμπς, Πέδρο Αλμοδόβαρ, Τζάνι Βερσάτσε). Ο ίδιος, όμως, αυτοπροσδιορίζεται, ακόμα, ως χίπι, χωρίς ωστόσο να χάνει τη στοχοπροσήλωσή του: «Δεν λέω να μην έχεις σχέδιο για τη ζωή σου. Ζήσε, όμως, τη στιγμή»…

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Άλλεν Γκίνσμπεργκ: Το «Ουρλιαχτό» της γενιάς των Μπιτ



Αναπόσπαστο κομμάτι της «Ιερής Τριάδας» των Μπίτ και βασικός εκπρόσωπος της «γενιάς των μπιτ», ο Allen Ginsberg υπήρξε ένα από τα «καλύτερα μυαλά της γενιάς του», μίας γενιάς που ήρθε σε ρήξη με την συντηρητική κοινωνία της Αμερικής. Το έργο του αποτελεί σημείο αναφοράς στην μεταμοντέρνα ποίηση, επηρεάζοντας σημαντικά, μαζί με τους συντρόφους του, τη λογοτεχνία του 20ου αιώνα. Του Παναγιώτη Κωνσταντίνου.



Γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου 1926, στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ, Ο πατέρας του, ποιητής και δάσκαλος, βοήθησε τον γιο του να έρθει σε επαφή με την ποίηση, ενώ η μητέρα του, δασκάλα αλλά και μέλος του κομμουνιστικού κόμματος, τον μπόλιασε με το «μικρόβιο» της πολιτικής σκέψης και των κοινωνικών ανησυχιών.
 
Η ιδιαίτερη σχέση του
Allen Ginsberg με την μητέρα του, η οποία παρουσίαζε έντονα προβλήματα ψυχικής υγείας, αποτυπώνεται στο σπαρακτικό ποίημα του «Kaddish for Naomi Ginsberg». (Το Kaddish είναι εβραϊκή προσευχή για τους νεκρούς). Κατά τη διάρκεια της σχολικής ζωής του, ο Ginsberg θα έρθει σε επαφή με έργα σπουδαίων ποιητών, ωστόσο ως μαθητής θα γοητευτεί ιδιαίτερα από την ποίηση του Walt Whitman, από τον οποίο θα επηρεαστεί σημαντικά. 
 
Ο
Ginsberg ασπάζεται την αντίληψη πως οι προσωπικές εμπειρίες και οι σκέψεις ενός ανθρώπου μπορούν να έχουν απήχηση στο κόσμο. Αυτή η αντίληψη αποτέλεσε το θεμέλιο λίθο του έργου του Ginsberg, αλλά και γενικότερα της «γενιάς των μπιτ».
 
Ως φοιτητής πλέον στο πανεπιστήμιο
Columbia γνωρίζει τον Jack Kerouac και τον William Burroughs, τα δύο άλλα μέλη της «Ιερής Τριάδας». «Η μπιτ γενιά ήταν μία ομάδα φίλων και το μπιτ η ονομασία που δόθηκε σε μία φιλία», θα δηλώσει ο ίδιος πολλά χρόνια αργότερα (συνέντευξη στο «Περιοδικό» τον Μάρτιο του 1991). Η δεκαετία του ’50 θα μείνει στην παγκόσμια λογοτεχνία, ως η «Δεκαετία Μπιτ», η λογοτεχνία μίας γενιάς που εξεγείρεται, ανατρέπει και προκαλεί τη συντηρητική αμερικανική κοινωνία.

Ο Ginsberg μαγεύεται από το πάθος του Kerouac για τη ζωή και τις εμπειρίες. Τα επόμενα χρόνια, παρέα με μία ομάδα νέων που θα συγκροτήσουν τη «γενιά των μπιτ», θα ρουφήξει κάθε στιγμή, ξεκινώντας μία περιπετειώδη περιπλάνηση γεμάτη εμπειρίες, που σε αρκετές περιπτώσεις συνοδεύονται από  ναρκωτικά και αλκοόλ. Η ομοφυλοφιλία αποτέλεσε ένα ακόμα κομμάτι της ζωής του αντισυμβατικού νεαρού, ενώ δεν έλειψαν και τα μπλεξίματα με το νόμο.

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Rock in Athens 1985


«Αυτό το εισιτήριο θα γίνει κοιμητήριο». Τα επεισόδια στο Rock in Athens το 1985. Οι πέτρες στον Boy George και η παρέμβαση του Παπανδρέου... 



Η συναυλία του 1985 στο Καλλιμάρμαρο, είχε πολλούς λόγους να μείνει αξέχαστη. Ίσως οι λιγότερο σημαντικοί ήταν ο Αρκουδέας και ο Boy George.
Κι όμως, σχεδόν 30 χρόνια μετά, σχεδόν όλοι τους θυμούνται… Η συναυλία Rock in Athens το 1985 ήταν ένα από τα πιο πολυσυζητημένα γεγονότα της χρονιάς. Η ιδέα ήταν της υπουργού πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη με αφορμή ότι η Αθήνα ήταν πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Ήταν η πρώτη φορά που τόσα μεγάλα ονόματα κατέφθασαν στην Ελλάδα. Ήταν η πρώτη φορά που δόθηκε το Καλλιμάρμαρο για ένα γεγονός που αφορούσε τη νεολαία. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που η εκδήλωση στιγματίστηκε από μεγάλης έκτασης επεισόδια.
Πρώτη αιτία των επεισοδίων ήταν οι «τζαμπατζήδες». Δεύτερη, οι θεατές που μισούσαν τον BoyGeorge. Τρίτη και καλύτερη η αστυνομία που όταν έβρισκε ευκαιρία για ξύλο και δακρυγόνα δεν την άφηνε αναξιοποίητη.
Το πρόγραμμα της συναυλίας
Την Παρασκευή 26 Ιουλίου επρόκειτο να εμφανιστούν τη σκηνή τα εξής συγκροτήματα:
– Telephone
– Stranglers
– Depeche Mode
– Culture Club
Το Σάββατο 27 Ιουλίου θα ακολουθούσαν οι:
– Talk Talk
– Cure
– Nina Hagen
– The Clash
Η πρώτη μέρα ήταν και η πιο επεισοδιακή. Ο κόσμος που κατέφθανε ήταν δικαιολογημένα ξαναμμένος όχι μόνο λόγω του ενθουσιασμού, αλλά και λόγω της ασφυκτικής ζέστης.
Πολλοί παραπονέθηκαν για τα ζεστά αναψυκτικά σε τιμές φαρμακείου, ενώ άλλοι έτρεχαν να βραχούν στις μάνικες της αστυνομίας που υπήρχαν εκεί για λόγους τήρησης της τάξης.
Ξύλο μετά μουσικής… Stranglers
Όταν άρχισαν να παίζουν οι Stranglers, πολλοί φιλόμουσοι έξω από το Καλλιμάρμαρο απαιτούσαν να μπουν χωρίς εισιτήριο. Τα πνεύματα οξύνθηκαν και άρχισαν οι γνωστές ανταλλαγές με τους αστυνομικούς: ξύλα, πέτρες, γκλομπ, μολότοφ και μπινελίκια.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής, ο επικεφαλής των ΜΑΤ, ο πασίγνωστος Νίκων Αρκουδέας που τότε ήταν στις δόξες του, είχε προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με τους τσαμπατζήδες. Τελικά τους επέτρεψε την είσοδο για να ηρεμήσει η κατάσταση.
Δεν ειδοποίησε όμως την εσωτερική φρουρά. Κατά συνέπεια όταν οι συνάδελφοί του είδαν την ομάδα των ροκάδων να πλησιάζει στα κιγκλιδώματα, θεώρησαν ότι αντιμετωπίζουν έφοδο και πέρασαν στην αντεπίθεση… έτσι ξαναξεκίνησε ο καυγάς. Ο τελικός απολογισμός περιελάμβανε:
– Πυρκαγιά από μολότωφ στο δάσος Αρδηττού
– Καταστροφές στα οχήματα των συγκροτημάτων
– Ολοσχερή καταστροφή δυο Ι.Χ. αυτοκινήτων, ένα εκ των οποίων ανήκε σε υπάλληλο των εκδοτηρίων την οποία διαβεβαίωσαν ότι θα αποζημιωθεί
– Δεκάδες τραυματίες νέους αλλά και 14 αστυνομικούς, καθώς και τον φωτορεπόρτερ Κώστα Γεωργόπουλο
– Την εμπέδωση του γνωστού συνθήματος της εποχής: «ΜΑΤ και ΜΕΑ για μια Ελλάδα νέα» καθώς και το νέο σύνθημα: «Αυτό το εισιτήριο θα γίνει κοιμητήριο»!



Ο τρόπος πυρόσβεσης του Γιώργου Παπανδρέου
Τα πνεύματα προσπάθησε να κατευνάσει ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μια μέρα πριν είχε ορκιστεί Υφυπουργός Πολιτισμού.

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Μπακούνιν

Του Θανάση Κρεκούκια

"Κάθε υποδούλωση των ανθρώπων, είναι ταυτόχρονα περιορισμός της δικής μου ελευθερίας. Είμαι ελεύθερος άνθρωπος μόνο στο μέτρο που αναγνωρίζω την ανθρωπιά και την ελευθερία όλων των ανθρώπων γύρω μου. Όταν σέβομαι την ανθρωπιά τους, σέβομαι τη δική μου".

Σαν σήμερα, πριν 200 χρόνια, στις 30 Μαΐου του 1814, γεννιέται στο Ταλίνιν της Ρωσίας ο Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Μπακούνιν, ο πιο γνωστός της πρώτης γενιάς των φιλόσοφων του αναρχισμού. Στην πορεία της ζωής του θα συνδεθεί περισσότερο με τις έννοιες του κολεκτιβισμού και της αθεΐας, θα περιπλανηθεί σε ολόκληρο τον κόσμο ενεργώντας ως ακτιβιστής του αναρχικού σοσιαλισμού, θα γίνει μέλος της Πρώτης Διεθνούς, θα προβλέψει το τραγικό αδιέξοδο της δικτατορίας του προλεταριάτου, θα έρθει σε σύγκρουση με τον Μαρξ, θα συμμετάσχει σε εξεγέρσεις και θα εμπνεύσει ολόκληρες γενιές ταξικής πάλης σε παγκόσμια κλίμακα.

Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας γαιοκτημόνων, ο Μπακούνιν κατατάσσεται αρχικά (1828) στην σχολή του πυροβολικού της Αγίας Πετρούπολης, έναν "θύλακα" ελεύθερης σκέψης και πολιτικοκοινωνικού προβληματισμού, όμως το 1835 παραιτείται και πηγαίνει στη Μόσχα. Παίρνει άδεια να σπουδάσει φιλοσοφία στη Γερμανία με τη βοήθεια του Αλεξάντερ Χέρτσεν, πιονέρου του ρωσικού σοσιαλισμού, ο οποίος χρόνια αργότερα θα πει την περίφημη φράση για τον Μπακούνιν: "Ήταν ένας Κολόμβος χωρίς Αμερική και μάλιστα χωρίς κανένα πλοίο". Στο Βερολίνο, τη Δρέσδη και τη Λειψία έρχεται σε επαφή με τη φιλοσοφία του Χέγκελ και προσχωρεί στο κίνημα της εγελιανής αριστεράς.

Το 1843 γνωρίζει τον Πιέρ Ζοζέφ Προυντόν στη Γαλλία και εντυπωσιάζεται από τις αναρχικές ιδέες του. Το 1848 παίρνει μέρος στην Φεβρουαριανή Επανάσταση του Παρισιού και στη συνέχεια ταξιδεύει στην Ανατολική Ευρώπη παίρνοντας μέρος στο Σλαβικό συνέδριο της Πράγας. Αμέσως μετά εκδίδει το πρώτο του μανιφέστο με τίτλο "Έκκληση προς τους Σλάβους", στο οποίο καταγγέλλει την αστική τάξη ως ξοφλημένη αντεπαναστατική δύναμη και δηλώνει ότι θεωρεί τους αγρότες (κυρίως τους Ρώσους) ως τον βασικό φορέα της επερχόμενης επανάστασης. Ένα χρόνο αργότερα, το 1849, συμμετέχει στην εξέγερση της Δρέσδης, συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο, ποινή που μετατρέπεται σε ισόβια.

Το 1851 εκδίδεται στη Ρωσία, όπου μένει έγκλειστος για 6 χρόνια στην Αγία Πετρούπολη και στη Σιβηρία. Εκεί παντρεύεται την Πολωνέζα Αντονία Κβιατκόφσκα. Τελικά δραπετεύει και μετά από πορεία εκατοντάδων χιλιομέτρων, επιβιβάζεται σε ένα αμερικανικό πλοίο, το οποίο τον μεταφέρει στην Ιαπωνία, από όπου ο Μπακούνιν περνάει στην Αμερική και επιστρέφει στην Ευρώπη, φιλοξενούμενος από τον Χέρτσεν στο Λονδίνο. Εκεί δημοσιεύει τον "Συναγερμό της Επανάστασης", ένα από τα πιο γνωστά του δοκίμια και είναι πλέον έτοιμος να επανέλθει στη δράση και τη διάδοση των αναρχικών του ιδεών.


Ο ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ
 
Ο αναρχισμός εμφανίζεται στα μέσα του 19ου αιώνα, παράλληλα με τον επιστημονικό υλισμό των Μαρξ και Ένγκελς. Μπορεί στην αρχή να μοιάζει με ένα μικρό κεφάλαιο στο βιβλίο του σοσιαλισμού, όμως γρήγορα θα ριζώσει στην καρδιά των κοινωνικών αγώνων και θα βοηθήσει στη μεταβίβαση της πολιτικής εξουσίας από τους φεουδάρχες στην τάξη των αστών. Γνωρίζει την μεγάλη του άνθηση μετά την Παρισινή Κομμούνα (1871), όμως οι βάσεις του μπαίνουν λίγο νωρίτερα, κυρίως από τον Πιέρ Ζοζέφ Προυντόν και τον Μιχαήλ Μπακούνιν.

Ο Προυντόν, "αναρχικός δημοκράτης", εκπροσωπεί το μοντέλο της ειρηνικής ανατροπής. Είναι αντίθετος στο κράτος και την ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, αιτίες και τα δυο της κοινωνικής αδικίας, και υποστηρίζει πως αμφότερα πρέπει να εξαφανιστούν και στη θέση τους να δημιουργηθεί μια οικονομία ανιδιοτελούς αμοιβαιότητας. Η θεωρία του μιλάει για μια ένωση εργατών που τα μέλη της θα στηρίζουν το ένα το άλλο. Έρχεται σε ρήξη με τον γαλλικό κολεκτιβισμό, προωθώντας την μετάβαση από τον μονοπωλιακό καπιταλισμό σε μια ελεύθερη ένωση παραγωγών. Τάσσεται υπέρ των συνεταιρισμών και προτιμάει σαφώς την ατομική ιδιοκτησία των εργατών και των αγροτών από την κοινωνικοποίηση της γης και των χώρων εργασίας.

Μπακούνιν και Προυντόν, οι θεμελιωτές του αναρχισμού.
Αντίθετα με τον Προυντόν, ο Μπακούνιν εκπροσωπεί τον βίαιο αναρχισμό. Οι ορμητικές και ριζοσπαστικές του ιδέες τον απομακρύνουν από τις θεωρίες του Γάλλου, θέτοντας τα συνολικά ζητήματα σε νέες βάσεις. Καταγγέλλει την αστική τάξη ως παντελώς άχρηστη και ανίκανη για επαναστατική δράση και φροντίζει να είναι πρακτικός και σαφής: δεν τον ενδιαφέρει μια ένωση των εργατών που τα μέλη της θα υποστηρίζουν το ένα το άλλο. Απέναντι στη δύναμη του κράτους, αντιπαραθέτει την ένωση των ελεύθερων ατόμων, στοχεύοντας άμεσα στον κολεκτιβισμό.
Ο Μπακούνιν γράφει χαρακτηριστικά στις "Τρεις διαλέξεις στους εργάτες της Κοιλάδας του Σεν Ιμιέρ" (Μάιος του 1871): "Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αισθάνεται και να ξέρει ότι είναι ελεύθερος - και επομένως δεν μπορεί να εκφράσει την ελευθερία που αισθάνεται - παρά μόνο ανάμεσα στους ανθρώπους. Για να είμαι ελεύθερος, έχω ανάγκη να βλέπω ότι με περιβάλλουν και με θεωρούν ως ελεύθερο, ελεύθεροι άνθρωποι. Η ελευθερία όλων δεν είναι ένα όριο για εμένα, όπως ισχυρίζονται οι ατομικιστές, αντίθετα, είναι η επιβεβαίωση, η απόδειξη και η ατελείωτη επέκταση".


Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Τα μεταλλαγμένα στο πιάτο των Ευρωπαίων πολιτών



Ομόφωνο ναι στην καλλιέργεια μεταλλαγμένων ειδών είπαν τα κράτη μέλη της Ε.Ε. στη Σύνοδο των μόνιμων αντιπροσώπων των 28 κρατών μελών της Ε.Ε. Η συμφωνία προβλέπει, πως κάθε χώρα που διαφωνεί θα μπορεί να απαγορεύει την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στα δικά της εδάφη, απαγόρευση ωστόσο, σαθρή, καθώς δεν θα βασίζεται σε λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας ή περιβάλλοντος. Ειδικότερα, μέσα στη συμφωνία αναφέρεται μεν το δικαίωμα κάθε χώρας που διαφωνεί να απαγορεύει την καλλιέργεια στα δικά της εδάφη, το οποίο όμως είναι απατηλό, καθώς η απαγόρευση θα ισχύει μόνο για λόγους δημόσιας τάξης ή καθορισμού χρήσεων γης, και όχι για τους πολύ βασικότερους λόγους απειλής της δημόσιας υγείας ή του περιβάλλοντος.

Πολλοί επισημαίνουν πως αυτοί οι λόγοι δεν είναι αντικειμενικοί και έτσι η κάθε εταιρεία μεταλλαγμένων μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο υποχρεώνοντας τελικά ένα κράτος να αποδεχτεί τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Παράλληλα, οι χώρες, βάσει της συμφωνίας, δεν έχουν το δικαίωμα να απαγορεύσουν τη διέλευση από το έδαφός τους των εγκεκριμένων γενετικά τροποποιημένων οργανισμών


Στο ρόλο των Ελλήνων υπουργών Περιβάλλοντος και Εξωτερικών όλο αυτό το διάστημα, παίζοντας, όπως σημειώνεται το παιχνίδι των μεγαλοπαραγωγών σπόρων, αναφέρεται το Κουτί της Πανδώρας.

Όπως σημειώνεται πρωτοστάτης αλλά και υποβολέας της πρότασης που εγκρίθηκε στην Ευρώπη είναι η Ελλάδα, και συγκεκριμένα οι υπουργοί Περιβάλλοντος, Γιάννης Μανιάτης, και Εξωτερικών, Βαγγέλης Βενιζέλος.

Το παιχνίδι υπέρ των μεγαλοπαραγωγών σπόρων, είχε αποκαλύψει το HOT DOC στο τεύχος 51, έπειτα από καταγγελίες τριών περιβαλλοντικών οργανώσεων, της Greenpeace, της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας και της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης.