Αυτή η βουβαμάρα θα με τρελάνει! Bring the noise

Τρεις μήνες χωρίς ραδιόφωνο. Βλέπεις, τα περισσότερα ραδιόφωνα που άκουγα ήταν κρατικά. Ή, για να το πω αλλιώς, τα μόνα που δεν ήταν κρατικά ήταν ένας χρυσαυγίτης που παίζει παραδοσιακά κι ένας λαϊκοδημοτικός που παίζει κλαρίνα με τρελό έκο (μ' αρέσει πολύ το έκο και τέτοια κλαρίνα θα κάνουν πάταγο στην Ευρώπη τώρα που είμαστε φτωχοί. Άλλωστε και το dub έτσι ξεκίνησε). Πλέον δεν πολυακούω, το βάζω το ραδιόφωνο σε κάτι άσχετους σταθμούς να παίζει, αλλά δεν πολυακούω.
Αρνούμαι να στηρίξω το φασίστα που παίζει ωραία μουσική, αλλά όταν ανοίγει το στόμα του ψάχνεις να κρυφτείς. Αρνούμαι να κάψω το μυαλό μου με τον σκυλά.

Υποβιβάστηκε το ραδιόφωνο πολύ. Και όλη αυτή η κουβέντα για το "μαύρο" στην ΕΡΤ κάπου με ξενέρωσε. Εγώ δεν βλέπω τηλεόραση και το "μαύρο" δεν με ακούμπησε. Αλλά αυτή η βουβαμάρα στις συχνότητες με πλακώνει κάθε λεπτό. Βουβαμάρα τους αλήτες, κόψαν το διαφορετικό από το ραδιόφωνο, κυνηγήσαν την ιδιωτική διαφορετικότητα πρώτα και τώρα σφάξαν και την δημόσια συχνότητα. Να γίνουν όλα ένας ομοιόμορφος πολτός, αυτό θέλουν.

Και οι κήνσορες της προόδου και της ανάπτυξης περηφανεύονται για την "ελεύθερη" ραδιοφωνία που έφτιαξαν: 20 σταθμοί να παίζουν το ίδιο τραγούδι, ειδησεογραφικοί σταθμοί μόνο από τους γνωστούς ξεπουλημένους και αθλητικά κανάλια να μιλάνε 24ωρα ολόκληρα για το αν ο Άρης πρέπει να κατέβει φέτος με 4-4-2. Δεν μας χωράει αδερφούλια αυτό το σύμπαν, καλύτερα να το τινάξουμε στον αέρα παρά να το συνηθίσουμε.

το βαγόνι του radio-revolt στα πανεπιστήμια στη Θεσσαλονίκη. Κάηκε

Το Ιντερνετ είναι βέβαια ένα πεδίο δόξης για το ραδιόφωνο, σε 10 το πολύ χρόνια θα υπάρχει wi-fi παντού και θα μπορείς να ακούς on-line ραδιόφωνο και στο αυτοκίνητο σου ακόμη, αλλά... Οι συχνότητες παραμένουν και θα παραμένουν το πιο δημοκρατικό μέσο, αφού με ελάχιστη επένδυση (ένα τρανζιστοράκι και μπαταρίες, ούτε ρεύμα δεν χρειάζεται να έχεις) και ελάχιστη γνώση (πως ανοίγει, πως ψάχνει συχνότητες) έχεις πρόσβαση σε έναν θαυμαστό κόσμο τέχνης, επικοινωνίας και δημιουργίας.  Μήπως να την ψάξουμε να βγούμε στα βραχέα;

Ξαναπιάνοντας το θλιβερό της βουβαμάρας στις συχνότητες, να πω ότι από τους λίγους που το έθεσαν είναι ο Γιάννης Πετρίδης στην επιστολή παραίτησης του, που σωστά ποιώντας δεν την έστειλε σε καμμία αρχή, αλλά την ανήρτησε στο φατσοβιβλίο. Εντάξει, ο Πετρίδης είναι ο άνθρωπος που αγαπάμε όλοι να βρίζουμε. Χίλιες κατηγόριες έχω ακούσει για τη μουσική που παίζει, κι εγώ δεν την άκουγα την εκπομπή του, αλλά... 39 χρόνια εκπομπή. Μάθαμε όλοι άπειρα πράγματα για τη μουσική από την εκπομπή αυτή. Ιδιαίτερα για την ελληνική επαρχία η εκπομπή του Πετρίδη υπήρξε επαναστατική τις δεκαετίες '70 και '80. Κούνησε μυαλά λέμε.Για λίγη νοσταλγία πάτα εδώ.

Πόλεμος ελεφάντων για το ποιός έχει δικαίωμα να εκπέμπει την δημόσια τηλεόραση, αλλά για το ραδιόφωνο όλοι σιωπή! (ένα κείμενο του Γιάννη Πετρίδη)

Τι να πω ρε παιδιά; Θα μας πεθάνουν που θα μας πεθάνουν, ας κάνουμε και λίγο σαματά. Bring the noise