Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Downbeat 13/12/2012


Επιμέλεια: Παναγιώτης Βέτσικας

Φίλες και φίλοι καλησπέρα,
Ο Δεκέμβριος είναι ένας σημαδιακός μήνας στο χώρο της μουσικής. 2 από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες χάθηκαν το μήνα αυτο. Ο John Lennon που δολοφονήθηκε πριν 32 χρόνια στις 8 Δεκεμβρίου και ο Dave Brubeck που έφυγε φέτος στις 5 Δεκεμβρίου σε ηλικία 91 χρονών. Η σημερινή εκπομπή είναι αφιερωμένη στους 2 αυτούς καλλιτέχνες.
Καλή ακρόαση.

1.God/John Lennon                                                                                                                      4.12
           
God is a concept by which we measure our pain”, ένας από τους δυνατότερους στιχους που έχει ποτέ ηχογραφηθεί. Ο John Lennon ηχογράφησε το God και τα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ Plastic Ono Band, μετά τη διάλυση των Beatles και το θάνατο της μητέρας του. “Τhe dream is over”: σωστά John, αλλά τουλάχιστον ας έχουμε το δικαίωμα να σε κρατάμε ζωντανό στα όνειρα μας.

 2,'Round Midnight/Thelonious Monk Quartet                                                                       6.33

Όσο και αν ήταν πηγή έμπνευσης τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, ο Thelonious Monk απέκτησε μεγαλύτερη αναγνώριση μετά το θάνατο του. Κάποτε εθεωρείτο εκκεντρικός και πολύπλοκος, αλλά σήμερα ο Monk έχει γίνει στάνταρ υπεροχής, τόσο σαν συνθέτης, όσο και σαν εκτελεστής. Aκούσαμε το πανέμορφο 'Round Midnight από το διπλό άλμπουμ Live At The It Club που κυκλοφόρησε το 1998.

3.Ιf You Love Me (Really Love Me)/Shirley Horn                                                        6.05

Η Shirley Horn, η αγαπημένη τραγουδίστρια του Miles. Μια τεράστια φωνή και μια από τις ωραιότερες vocal ηχογραφήσεις. Είναι το Ιf You Love Me (Really Love Me) που βρίσκεται στο άλμπουμ Here's To Life του 1992.Οι ενορχηστρώσεις είναι του Johnny Mandel και συμμετέχει ο Wynton Marsalis, που πήρε τη θέση του Miles μετά τον απροσδόκητο θάνατο του.




4.So What/Miles Davis Sextet                                                                                         9.25

To So What απο το άλμπουμ Kind Of Blue του Μiles Davis. Ένα άλμπουμ που σημάδεψε τη στροφή του Miles στη modal jazz. Μαζί του, ο Bill Evans στο πιάνο, ο Jimmy Cobb στα ντραμς, ο Paul Chambers στο μπάσο, ο John Coltrane στο τενόρο σαξόφωνο και ο Cannonball Adderley στο άλτο σαξόφωνο. Ηχογραφήθηκε το 1959.

5.Τake Five/Dave Brubeck           Quartet                                                                                  5.27

H πιό γνωστή επιτυχία του Dave Brubeck. To πασίγνωστο Take Five. Mια σύνθεση του σαξοφωνίστα Paul Desmond από το άλμπουμ του 1959 με τον ομώνυμο τίτλο. Γνωστό για τον ασυνήθιστο χρόνο των 5/4 που χρησιμοποιεί, από τον οποίο πήρε και το όνομα του.
Πρωτοπαίχθηκε live στο Village Gate της Νέας Υόρκης το 1959.

6.The Village Of The Virgins/Vijay Iyer                                                                          5.17

Mια “γκόσπελ” εκτέλεση του κομματιού The Village Of The Virgins του Duke Ellington. O Εllington το είχε συνθέσει για ένα μπαλέτο του Alvin Ailey. Το ακούσαμε από το καινούργιο άλμπουμ του πιανίστα  Vijay Iyer και το τριο του, με τίτλο Accelerando. Μαζί του ο μπασίστας Stephan Crump και ο Marcus Gilmore στα ντραμς.

7.Pound For Pound/The Bad Plus                                                                                6.10

Made Possible είναι ο τίτλος του νέου άλμπουμ των Bad Plus, γεμάτο από συλλογικούς αυτοσχεδιασμούς που έχουν γίνει σήμα κατατεθέν του γκρουπ. Όλα τα κομμάτια είναι πρωτότυπες συνθέσεις (εκτός το Victoria του Paul Motian). Το  Pound For Pound ξεκινά
αργά πριν καταλήξει σε μια καταιγίδα,. Εthan Ιverson πιάνο, David King ντραμς και Reid Anderson μπάσο.

8. Jaya/Ambrose Akinmusire                                                                                          5.28

Μια νέα γενιά μουσικών της jazz, ανεπηρρέαστη από τους ιδιωματικούς περιορισμούς της παράδοσης, έχει εμφανιστεί από τα τέλη της δεκαετίας του '80. Ένας τέτοιος, ελεύθερης σκέψης, καλλιτέχνης είναι ο τρομπετίστας Ambrose Akinmusire, που ανακαλύφθηκε από τον σαξοφωνίστα Steve Coleman στην ηλικία των 19 ετών. When The Heart Emerges Glistening είναι το δεύτερο άλμπουμ που ηχογράγησε στην εταιρία Blue Note. Ακούσαμε το Jaya.

9.Molten Soul/Joshua Redman                                                                                      8.11

Joshua Redman στο σαξόφωνο, Sam Yahel στα πλήκτρα και Brian Blade στα τύμπανα απαρτίζουν τους Elastic Band. Στο άλμπουμ Elastic του 2002 αποδεικνύεται για άλλη μια φορά η ικανότητα τοτ Joshua να αποφεύγει τα cliche. Molten Soul o τίτλος του κομματιού που μολις ακούσαμε από το άλμπουμ αυτό.





10.World Of The Bardo/Wayne Escoffery                                                                    8.38

Από την εποχή του Charles Mingus και του John Coltrane έχει να γραφτεί μουσική τόσο φορτισμένη πνευματικά, όσο στο νέο άλμπουμ του Wayne Escoffery με τίτλο  The Only Son Οf One, που κυκλοφόρησε το 2012. Ακούσαμε το  World Of The Bardo, αφιερωμένο στο θάνατο του πατέρα του. Στα θιβετιανα, η λέξη Bardo σημαίνει “μεταβατική κατάσταση”.

11.Suite Of The East/Omer Avital                                                                                                10.40

Το άλμπουμ Suite Of The East του μπασίστα Omer Avital που κυκλοφόρησε το 2012, είναι ένα fusion μουσικών της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και της σύγχρονης jazz. Δεν είναι τυχαίο που το συγκρότημα του Avital απαρτίζουν Ισραηλινοι (ο ίδιος, ο τρομπετίστς Avishai Cohen και ο πιανίστας Omer Klein) και Αμερικάνοι (ο σαξοφωνίστας Joel Frahm και ο ντράμερ Daniel Freedman). Aκούσαμε το ομώνυμο κομμάτι. 

12.Souls/Scott DuBois                                                                                                     9.24

Υπάρχει μια βαθιά πνευματικότητα που διαπνέει τη μουσική του κιθαρίστα Scott DuBois, στο Black Hawk Dance, το δεύτερο άλμπουμ του στην εταιρία Sunnyside. Στο Souls, η επικοινωνία ανάμεσα στη κιθάρα του DuBois και το τενόρο σαξόφωνο του Gebhard Ullmann είναι αμείλικτη, μέχρι που το σαξόφωνο δίνει τη θέση του στο μπάσο του Thomas Morgan και τα τύμπανα του Kresten Osgood.

13.The Room Of Imagination/Adam Baldych & The Baltic Gang                          7.08

Ένας από τους πιο σημαντικούς νέους βιολιστές της jazz, o Πολωνός Adam Baldych. Οι επιδράσεις από τον Stephane Grappelli δεν είναι εμφανείς στο παίξιμο του, πιο πολύ φαίνεται ότι έχει επηρρεαστεί από fusion ακούσματα. Μαζί με σκανδιναυούς Baltic Gang κυκλοφορεί το 2012 το άλμπουμ Imaginary Room απο το οποίο ακούσαμε το  The Room Of Imagination

14.Baobab Soul 7/Manu Dibango                                                                                              7.01

Στο άλμπουμ Afrovision του 1978 ο Manu Dibango εκθέτει τη δική του άποψη για την jazz, χρησιμοποιώντας πολλά στοιχεία Αφρικάνικης παράδοσης και funk. Ένα μίγμα που πολλές φορές γίνεται “εκρηκτικό”. Ακούσαμε το  Baobab Soul 7 από το άλμπουμ αυτό.

15.Escape Artist/Zoe Keating                                                                                          6.35

Δεν είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο να εμφανίζεται κάποιος που έχει το όραμα να χρησιμοποιεί το όργανο του με διαφορετικό τρόπο. Η τσελίστρια Zoe Keating είναι ένας τέτοιος καλλιτέχνης με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Απόδειξη του άλμπουμ Into The Trees του 2010, από το οποίο ακούσαμε το Escape Artist.





16.Look To The Side/Otis Taylor                                                                                                4.42

Όποιος έχει παρακολουθήσει την καριέρα του Otis Taylor καταλαβαίνει αμέσως ότι δεν είναι ένας συμβατικός bluesman, παρ' όλα αυτά όμως η μουσική του αναδεικνύει χωρίς αμφιβολία το πνεύμα των blues. Το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο Contraband κυκλοφόρησε το 2012 και περιέχει 14 τραγούδια. Ακούσαμε το Look To The Side από το άλμπουμ αυτό.

17.I'm Done Cryin'/Robert Cray                                                                                      8.55

To I'm Done Cryin' είναι μια από τις πολλές κορυφαίες στιγμές στο νέο άλμπουμ του  Robert Cray, με τίτλο Nothin' But Love. Είναι το πορτραίτο ενός άνδρα που έχασε το σπίτι και τη δουλειά του, αλλά διατηρεί την περιφάνεια του “γιατί είναι ακόμα άνθρωπος”. Το solo του Cray ξεσκεπάζει όλη αυτή τη δυστυχία. 

Αυτό ήταν το σημερινό Downbeat. Ένα σχόλιο του Jimi Hendrix για φινάλε:

Η μουσική δεν ψεύδεται. Αν κάτι πρέπει να αλλάξει σ' αυτό το κόσμο, μπορεί να γίνει μόνο μέσω της μουσικής.

Καλό σας βράδυ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου