Αυτό ήταν το σύνθημα που αντηχόυσε το Σάββατο το βράδυ στο
Σύνταγμα όπου πήραμε μια μυρωδιά από την 1η Γιορτή Κάνναβης.
11.05.2015
Φωτογραφίες: Άγγελος Χριστοφιλόπουλος / FOSPHOTOS
Πρώτα τα «απαγορευμένα», χασικλίδικα ρεμπέτικα του
Μεσοπολέμου, που ακούγονταν στους τεκέδες του Πειραιά, σήμερα το κακό ναρκωτικό
που διαφθείρει και αποπλανεί την, γεμάτη ζωή, νεολαία. Για κάποιους μέσο
καταστολής κάθε εξέγερσης, για άλλους βότανο που μας έδωσε απλόχερα η φύση.
Κάποιοι το αποκαλούν γιατροσόφι, οι υπόλοιποι «πύλη
πρόσβασης προς το θάνατο». Το αμφιλεγόμενο αυτό φυτό έφερε πλήθος διλημμάτων σε
μια κοινωνία που 4 στους 100 ανθρώπους, σε ολόκληρο τον πλανήτη το καταναλώνουν
σε καθημερινή βάση. Έχει αποδειχθεί πως τα κανναβιδοειδή έχουν
νευροπροστατευτική δράση σε τραύματα, ή παθήσεις όπως το Πάρκινσον, το
Αλτσχάιμερ αλλά και την άνοια από το HIV, την επιληψία, ακόμα και σε πολλές
μορφές καρκίνου. Ασθενείς ισχυρίζονται πως η χρήση της κάνναβης απαλύνει τον
πόνο, περισσότερο από κάθε άλλη ουσία. Μήπως εν τέλει, οι μανιασμένοι διώκτες
της κάνναβης επιχειρηματολογούν συνεχώς κατά της, επειδή φοβούνται τα
«τρομοκρατικά», μελλοντικά ιατρικά της οφέλη και την εύκολη και δωρεάν πρόσβασή
μας σε αυτό το ευεργετικό φυτό;
Η πλατεία Συντάγματος, το Σάββατο, λίγο μετά τις 4 το
μεσημέρι, πλημμυρίστηκε από διαδηλωτές που υπερασπίζονταν με πάθος το δικαίωμα
τους στη χρήση ινδικής κάνναβης. Η Βουλή υποχρεώθηκε να τους ακούσει, μιας και
ο κόσμος έφτανε μέχρι τους περήφανους τσολιάδες μας. «Η φύση δεν είναι
παράνομη. Η κάνναβη είναι φάρμακο. Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν
μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να έρθει.» Αυτές ήταν μερικές από τις
φράσεις, οι οποίες ήταν γραμμένες με πράσινη μπογιά στα πανό, που ανέμιζαν
«τζιβάτοι» και όμορφα κορίτσια με χρωματιστά μαλλιά.
Μόλις έφτασα στην πλατεία, πήγα μπροστά μπροστά για να
ακούσω τον εκφωνητή του φεστιβάλ, τον Άλεξ, μέλος των Ηλιόσπορων, βασικών
διοργανωτών της εκδήλωσης. Εκείνος τόνισε πως μέσω του Athens Cannabis
Protestival, ελπίζει πως η νέα κυβέρνηση, η οποία έχει στηρίξει
τον αγώνα αυτό, θα αλλάξει πολιτική για τις ουσίες και μας ξεσήκωνε, να
φωνάξουμε πιο δυνατά για να μας ακούσουν.
Έπειτα το μικρόφωνο πήραν χρήστες κάνναβης, ασθενείς και μη,
για να περιγράψουν τη δική τους εμπειρία. Κάποιοι ζητούσαν την αποποινικοποίηση
όλων των ναρκωτικών ουσιών, με σκοπό να εστιάσουν στην θεραπεία των χρηστών, σε
ελεγχόμενους χώρους, με καθαρά σύνεργα, καταπολεμώντας το οργανωμένο
έγκλημα και αποτρέποντας την φυλάκιση των εξαρτημένων. «Η χρήση δεν είναι
έγκλημα, εγκληματικές είναι οι πολιτικές που εφαρμόζονται υπό την πίεση ισχυρών
οικονομικών συμφερόντων», έλεγαν δυνατά και το πλήθος χειροκροτούσε. Άλλοι
ομιλητές, πριν καν μιλήσουν για τα οφέλη του ακίνδυνου φυτού, ξεκαθάριζαν στο
ενθουσιασμένο κοινό, ότι τάσσονται ξεκάθαρα, κατά της χρήσης κάθε ναρκωτικής
ουσίας, υπνωτικού χαπιού, κοκαϊνης, ηρωίνης, σπιντ και κάθε χημικής ουσίας,
επιβλαβούς για την υγεία.
Μετά το πάρτι ξεκίνησε.
Νέοι με τον Bob Marley στις μπλούζες τους, ακόμα και
ηλικιωμένοι μ’ ένα… τσιγάρο στο χέρι, άρχισαν να χορεύουν σε κύκλους, υπό τους
ήχους reggae, dub και drum n base μουσικής. Πολλοί άραζαν στο χορτάρι,
μιλούσαν, φλέρταραν, έστριβαν, κάπνιζαν, άλλοι έκοβαν βόλτες γύρω από την
πλατεία και έτρωγαν κάτι στα γρήγορα, από τα βρώμικα που είχαν στήσει τις
πραμάτειες τους. Εγώ έψαχνα απεγνωσμένα μια παγωμένη μπύρα στα γύρω
περίπτερα. Είχε τόσο κόσμο που έπρεπε να περιμένεις στην ουρά, ακόμα και για να
ξεδιψάσεις. Όσο περίμενα τη σειρά μου, παρατήρησα μονάχα ένα περιπολικό
παρκαρισμένο στην Ερμού. Δεν ξανά είδα αστυνομικό όλο το βράδυ, ενώ στο
μικρόφωνο συχνά καλούσαν τον κόσμο να προσέχει στις οδούς που βρίσκονταν «μπάτσοι».
Με την μπύρα στο χέρι, πήγα ξανά μπροστά μπροστά για να
ακούσω τον Νικήτα Κλιντ να ριμάρει με στίχους αφιερωμένους στο «μαύρο». Εκεί
συνάντησα φίλους από όλη την Αθήνα. Νότια, Βόρια, Κέντρο, παντού. Φαντάσου να
ήταν εκεί, όλοι όσοι πίνουν χόρτο! Η λαοθάλασσα θα έφτανε μέχρι την
Βάρκιζα. Όσοι ήξεραν τους στίχους, μαζί τους κι εγώ, τα δώσαμε όλα στο τελευταίο
τραγούδι του Ν.Ο.Ε.,
«αγαπάααααω το χόρ-το, το καλύτερο απ’το νό-το», ο οποίος μετά το τέλος της
συναυλίας μας θύμισε πως το χασίς κάνει καλό, αρκεί να το πίνουμε μόνο σκέτο!
Κάπως έτσι, με πολύ τραγούδι, θετικά vibes και αμέτρητες τζιβάνες πεταμένες στα
πλακάκια της πλατείας, ολοκληρώθηκε η πρώτη γιορτή κάνναβης, με φόντο της Βουλή
των Ελλήνων. Ποιος να το περίμενε να δει τόσους «εφτάφυλλους» όπως τους
αποκάλεσε μια φίλη να καίγονται απέναντι από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη;
Πηγή : http://popaganda.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου