Γιατί η Μέρκελ είναι μια νονά της Μαφίας

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ είναι «Η Νονά». Η συγγραφέας του βιβλίου που ενέπνευσε τον τίτλο του νέου ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου, Γερτρούδη Χέλερ αποκαλύπτει σε μια χειμαρρώδη συνέντευξη τα σκοτεινά χαρακτηριστικά της γυναίκας που κυβερνά Γερμανία και Ευρώπη. Η Άνγκελα Μέρκελ μπροστά από το πορτρέτο της Μεγάλης Αικατερίνης που κοσμεί το γραφείο της χρησιμοποιεί «μαφιόζικες μεθόδους» για να επιβάλλει την πολιτική της. Σιωπή και νόμος της ομερτά, συνεργάτες γ’ διαλογής αλλά αποφασισμένοι για όλα, εκβιασμοί και προδοσίες είναι τα όπλα της. «Η δημοκρατία συνολικά στην Ευρώπη αλλά και στη Γερμανία καταρρέει. Το κοινοβούλιο μένει στο περιθώριο των αποφάσεων. Αν αυτό είναι μια επιχείρηση ήθελα να μάθω ποιος τη διευθύνει. Γι’ αυτό έγραψα για τη Μέρκελ. Γιατί όλα αυτά ξεκίνησαν στην εποχή της» λέει η Γερτρούδη Χέλερ στον Στέλιο Κούλογλου.

Στο βιβλίο σας αναφέρετε ότι ο τρόπος που λειτουργεί η Άνγκελα Μέρκελ εξηγείται από το γεγονός ότι έζησε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (DDR)...

Στα 35 χρόνια που η Άγκελα Μέρκελ έζησε στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (DDR) έμαθε ότι αυτός που έχει την εξουσία μπορεί να πετύχει τα πάντα. Για να το κάνει αυτό μπορεί να παραβιάσει ακόμη και τους κανόνες. Στην DDR η άσκηση της εξουσίας γινόταν από μικρές απολυταρχικές ομάδες και άντεξε για περίπου 40 χρόνια μέχρι οι άνθρωποι να βρουν τη δύναμη να το καταργήσουν. Στην Άνγκελα Μέρκελ έγινε λοιπόν βίωμα ότι οι άνθρωποι προσαρμόζονται. Στην τωρινή συγκυρία παρατηρώ μια διαδικασία προσαρμογής σε ένα διαφορετικό τοπίο. Έγραψα λοιπόν στο βιβλίο για το αφεντικό αυτής της διαδικασίας.

Γράφετε ότι στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας κανένας δεν εμπιστευόταν κανένα…

Και έλαβα πολλά γράμματα και email και μηνύματα γι’ αυτό. «Επιτέλους κάποιος το είπε» μου έγραψαν αρκετοί. Στα βιβλιοπωλεία για εβδομάδες τα αντίτυπα του βιβλίου δεν επαρκούσαν. Ο κόσμος συνωστιζόταν. Όχι από περιέργεια αλλά από επιθυμία. Ήθελαν αν απελευθερωθούν από αυτό το σπιράλ της σιωπής. Αυτό σημαίνει ότι στη Γερμανία υπήρχαν αλλά και υπάρχουν άνθρωποι που δεν τολμούν να πουν ότι ανησυχούν για το αν θα έχουμε μια δημοκρατική Ευρώπη, αν  συνεχιστεί η πολιτική αυτού που εγώ ονομάζω «κυνισμό της σωτηρίας» και όπου σωτηρία σημαίνει υποτέλεια. Μια Ευρώπη δηλαδή όπου οι υποταγμένες χώρες θα αντιμετωπίζονται σαν υπήκοοι.


Γιατί αποφασίσατε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Έχω κάνει μια σειρά από συζητήσεις με την Άγκελα Μέρκελ από τότε που δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική. Και αφού έγινε καγκελάριος. Είμαι μέλος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Δεν έγραψα το βιβλίο αυτό εξαιτίας μιας αντιπάθειας ή με αντιπολιτευτική διάθεση. Το έγραψα επειδή διαπίστωσα ότι υπό την ηγεσία αυτής της καγκελαρίου χάνονται σιωπηρά αυτονόητες αξίες. Διαισθάνθηκα μια αλλαγή του υπάρχοντος συστήματος αλλά και την απώλεια σημαντικών ελευθεριών πάνω στις οποίες θα έπρεπε να είχε δομηθεί η Ευρώπη.

Ενα σχετικά πρόσφατο παράδειγμα είναι η διακίνηση κεφαλαίων. Γι’ αυτό σήμανε πένθιμα η καμπάνα στην Κύπρο. Οι πολιτικοί άρχισαν να παρεμβαίνουν σε δικαιώματα που έως τότε θεωρούνταν φυσικά. Όπως για παράδειγμα ένας λογαριασμός ταμιευτηρίου. Στο σημείο αυτό αρχίζουν να ακούγονται επιχειρήματα για διακινητές μαύρου χρήματος και τελικά οι μικροκαταθέτες που βάλανε  κάτι στην άκρη για τα γεράματα αντιμετωπίζονται σαν παράπλευρες απώλειες. Αυτά είναι ακατανόητα πράγματα.
Στη συνέχεια ξύπνησαν τις προκαταλήψεις. Έβαλαν ταμπέλες στους μικρούς λαούς ή στους λαούς που έχουν διαφορετικούς πολιτισμούς λέγοντας: «οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι σαν κι εμάς, πρέπει να γίνουν σαν κι εμάς. Χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία οδηγήθηκαν σε μια σχέση εξάρτησης που μοιάζει με αποικιοκρατία. Πρέπει η Ευρώπη να στηρίζεται σε τέτοιες αξιακές αντιλήψεις; Αυτό που ουσιαστικά λένε είναι: «υπάρχουν άνθρωποι που τους δώσαμε λεφτά. Είναι εξαρτημένοι, είναι υποταγμένοι».

Το νομισματικό πρόβλημα που γεννήθηκε με το ευρώ είναι ανίατο. Γιατί; Επειδή οι λιγότερο αποδοτικές οικονομίες χαλιναγωγούνται κάτω από ένα υπερτιμημένο για αυτές νόμισμα. Αυτό σημαίνει ότι δεν γιατρεύουμε αλλά αντίθετα αναβάλλουμε τη γιατρειά. Η δική μου άποψη είναι ότι πρέπει να σκεφτούμε ένα άλλο νόμισμα. Το νόμισμα αυτό ονομάζεται «ευκαιρίες για τους νέους». Οι ευκαιρίες των νέων παίζονται λες κι έχουμε έναν ευρωπαϊκό πόλεμο. Αυτό είναι τόσο μεγάλη ντροπή που απορώ γιατί γίνεται όλο και λιγότερη κουβέντα για το ζήτημα από αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις.
Τους κατηγορώ. Χάνονται χρόνια όπως θα χανόντουσαν σε έναν πόλεμο ή σε ένα απολυταρχικό καθεστώς. Χρόνια που οι νέοι δεν θα μπορέσουν να ξανακερδίσουν. Αν η βάση λοιπόν είναι λάθος και πρόκειται για ένα νόμισμα που ταιριάζει σε λίγα κράτη τότε πρέπει να διορθώσουμε τα πράγματα, να ξεμπλοκάρουμε το νόμισμα. Εδώ όσο συμμετείχαν σε ένα λάθος κάνουν τα πάντα για να μην παραδεχτούν ότι ήταν λάθος και ότι αρχικά έκαναν λάθος εκτίμηση.

Γιατί η Άνγκελα Μέρκελ επιμένει να ακολουθεί μια πολιτική που προκαλεί κρίσεις;

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να θέλουν να λύνουν τα οικονομικά προβλήματα με χρήματα. Ερχόμαστε από οικονομική κρίση που μας έμαθε ότι οι μεγάλες χρηματικές ροές μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη δυστυχία στον κόσμο αν δεν υπόκεινται σε πραγματικές αξίες. Κι ενώ το ξέρουμε αυτό, δουλεύουμε πάλι με χρήματα που τυπώθηκαν εν μία νυκτί. Σαν τα χρήματα της μονόπολης. Κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Τείνουμε να αποτιμούμε την αποδοτικότητα σε χρήματα και δεν διαπιστώνουμε ότι τελικά η αποδοτικότητα στηρίζεται στους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία πάψουν να έχουν αυτοπεποίθηση δεν θα μπορέσει ποτέ να ανακάμψει η οικονομία τους. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την δυνατότητα  να πιστεύουν στις ικανότητές τους και αυτή την στιγμή καταστρέφουμε την αυτοπεποίθησή τους.

Θα ήθελα να πω κάτι που έμαθα από τον αδελφό μου. Ζει 30 χρόνια στην Ελλάδα και είναι ανταποκριτής. Αυτό που λέει είναι ότι «η Γερμανία δεν είναι η Μέρκελ». Οι μορφωμένοι Γερμανοί έμαθαν στο σχολείο ότι στην Ελλάδα βρίσκεται το λίκνο της Ευρώπης μας και νιώθουν μεγάλο πόνο για αυτά που επιβάλλονται σε αυτό τον λαό. Το επιχείρημα ότι με την πάροδο των αιώνων στην Ελλάδα υπήρξαν επιμιξίες δεν έχει καμιά αξία.  Κοιτάζω τα κτίρια, βλέπω τον πολιτισμό και παραθέτω τα λόγια του Γκαίτε: «Να ψάχνεις την χώρα των Ελλήνων με την ψυχή, όχι με το πορτοφόλι».
Όσοι από εμάς μάθαμε ελληνικά από δέος δεν είμαστε παρόντες όταν η κ. Μέρκελ προστατευμένη από 7.000 αστυνομικούς διασχίζει μια άδεια Αθήνα και δεν έχει το θάρρος να δει τους φτωχούς, τους ανθρώπους που οι ελπίδες τους συνθλίβονται. Είναι σημαντικό για μένα να τονίσω ότι για τους μορφωμένους Ευρωπαίους αλλά και για κορυφαίους πολιτικούς που προηγήθηκαν της Μέρκελ, όπως ο καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ, ο τρόπος που η Γερμανία μεταχειρίζεται την Ελλάδα είναι επαίσχυντος.

Γιατί η Άγκελα Μέρκελ κρατά αυτή τη στάση;

Από την αρχή της διακυβέρνησής της έσπασε πολλά ταμπού με πρωτόγνωρη αποφασιστικότητα. Δεν περνά ούτε μέρα που να μην παραβιάζεται ένα κεκτημένο ευρωπαϊκού δικαίου. Επικαλούνται το έκτακτο της κατάστασης. Η έκτακτη κατάσταση έχει γίνει διαρκής. Στην Ευρώπη του σήμερα ποιος μπορεί να βασιστεί στο γεγονός ότι επειδή ένας νόμος ίσχυε χθες θα ισχύει και σήμερα; Η ανασφάλεια αναφορικά με το δίκαιο είναι η μεγαλύτερη ντροπή που φέρνει μαζί της αυτή η δήθεν καινούργια Ευρώπη. Τα θεμέλια της Ευρώπης κλονίζονται.  Στην Ελλάδα, ζείτε σε ένα υπερτιμημένο ευρώ και γι’ αυτό δεν μπορείτε να ανακάμψετε. Εμείς ζούμε σε ένα υποτιμημένο ευρώ και μπορούμε γι’ αυτό να το παίζουμε παλικαράδες στην Ευρώπη.

Πώς εξηγείται το γεγονός ότι έφτασε η Άγκελα Μέρκελ να ηγείται του κόμματος;

Δύσκολο να εξηγηθεί. Έχω γράψει πολλά για αυτό. Η Άγκελα Μέρκελ έκανε τα βήματά της χωρίς να λαμβάνει υπόψη της το παραδοσιακό σύστημα αξιών της γερμανικής πολιτικής κουλτούρας. Έτσι υποσκέλισε όλους τους ανταγωνιστές της.
Τα πάντα ξεκίνησαν με την πτώση του Κολ. Όλα τα παιδιά του Κολ είχαν αναστολές. Η Μέρκελ δεν είχε καμία. Απλώς είπε: «Ήρθε η ώρα μου. Εγώ θα ρίξω τον γέρο». Καπούτ. Σου μαθαίνει τελικά ότι όταν κάποιος προχωράει χωρίς ηθικές αναστολές κερδίζει. Κι αυτό είναι μια πολύ κακή διδαχή. Ακολούθησε η αποδυνάμωση του κοινοβουλίου. Υπάρχουν κόλπα με τα οποία μπορείς να πετύχεις κάτι τέτοιο. Κομματιάζεις την απόφαση σε πολλές μικρότερες κι έτσι δεν ρωτά κανείς.

Στο μεταξύ η Μέρκελ συγκέντρωσε στο κόμμα της χαρακτηριστικά από όλα τα κόμματα. Κι έτσι έγινε ακατανίκητη. Διότι μπορεί να πει ότι στο «μαγαζί» μου μπορείς να βρεις τα πάντα. Λίγο απ’ όλα. Λίγο φιλελευθερισμό, πολύ σοσιαλδημοκρατία, και λίγο από το(ιντερνετικό) κόμμα των Πειρατών. Περιμένω να πει ότι θα εντάξει στο ιδεολογικό πλαίσιο και την(ευρωσκεπτικιστική) "Εναλλακτική για τη Γερμανία".

Δεν έχει ιδεολογία; Δεν πιστεύει σε τίποτα;

Αυτή είναι μία καλή διατύπωση. Δεν έχει καμιά πεποίθηση που δεν θα μπορούσε κανείς να ανατρέψει. Δεν γνωρίζει από πεποιθήσεις. Λέει ότι τα πράγματα αλλάζουν τόσο γρήγορα δεν μπορώ να πω τι θα κάνω αύριο. «Προτιμώ να λέω λίγα γιατί μπορεί αργότερα να μου ζητήσουν να απολογηθώ για αυτά» είναι το μότο της. Δεν κάνει σαφείς δηλώσεις γιατί μπορεί κάποιος να της πει αργότερα, μα πριν ένα χρόνο είχες πει αυτά και αυτά.
Η Μέρκελ επικεντρώνεται στη διατήρηση της εξουσίας χωρίς να θέτει το ερώτημα: «επιτρέπεται αυτό που κάνουμε; Γίνεται κατανοητό; Έχουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου;». Τα ινστιτούτα λένε ότι η Μέρκελ είναι πολύ δημοφιλής. Δεν γίνεται όμως λόγος για εμπιστοσύνη αλλά για δημοτικότητα. Που οφείλεται αυτή η δημοτικότητα; Στο ότι δεν λέει αλήθειες. Δε λέει ότι αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη είναι μια σειρά από υποταγές χωρών. Δε λέει ότι καταστρέφονται πολύτιμοι πολιτισμοί χωρίς τους οποίους δεν θα μπορούσαμε να οικοδομήσουμε την Ευρώπη. Αφού όμως  δεν το λέει οι άνθρωποι κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια. Και σκέφτονται ότι όσο δεν πέφτουν βόμβες είναι όλα εντάξει.

Γιατί δεν συμμετείχε στο κίνημα του ‘89 στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (DDR που κατέληξε στη πτώση του τείχους);

Οι φίλοι της την επισκέπτονταν συχνά το διάστημα των ταραχών. Εκείνη έλεγε ότι όλα αυτά δεν οδηγούν πουθενά, περίμενε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Να φανεί δηλαδή προς τα πού οδηγούσαν τα πράγματα. Το ίδιο κάνει τώρα και με κάθε ευρωπαϊκή απόφαση. Περίμενε πρώτα να δει που οδηγούσαν οι εξελίξεις.
Μετά την πτώση του τείχους δεν τοποθετήθηκε κομματικά,  απλώς προσέγγισε τους σοσιαλδημοκράτες. Αργότερα δήλωσε ότι τους βρήκε ανιαρούς. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή δεν υπήρχε θέση γι’ αυτήν στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Τελικά, όπως ένας τυχαίος περαστικός κατάφερε να μπει στο Χρσιτιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU). Δηλαδή επέλεξε  να πλησιάσει την κυρίαρχη ομάδα για να βρεθεί κοντά στην πραγματική εξουσία και να μην κολλήσει στην αντιπολίτευση.
Πως φτάσαμε στην προδοσία του Κολ;


Η Μέρκελ ήταν ανακάλυψη του Κολ. Την υπουργοποίησε όπως και άλλες νέες γυναίκες από την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας λέγοντας – το άκουσα και η ίδια αυτό  - ότι «η Γερμανία μεγάλωσε». Θέλησε να βάλει νέες γυναίκες σε υπουργεία όπως το γυναικών ή το περιβάλλοντος. Δεν ήξερε όμως ποια προωθούσε. Αργότερα όταν εκείνη γινόταν όλο και πιο ισχυρή άκουσα από τον ίδιο να λέει τι σκέφτεται για τις μεθόδους με τις οποίες εκείνη ασκούσε την εξουσία.

Τι έλεγε δηλαδή ο Κολ;

Ήταν πολύ επικριτικός ιδιαίτερα αναφορικά με τις αρχές με τις οποίες πορευόταν η Μέρκελ. Αυτό σημαίνει ότι το σύνολο της σκέψης πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η δημοκρατία στη Γερμανία χάνεται όλο και περισσότερο.
Μια από τις βασικές ενστάσεις του Κολ είναι ότι η Μέρκελ συνεργάζεται με τους λάθος ανθρώπους.  Μια φορά που μίλησα μαζί του παρατήρησα ότι έχει γύρω της «μια σειρά από δευτεροκλασάτους ανθρώπους». Το σκέφτηκε λίγο και είπε: «όχι δευτεροκλασάτους αλλά τριτοκλασάτους». Ο Κολ είχε πάντα την ξεκάθαρη αντίληψη ότι για να ασκήσεις χρηστό πολιτικό μάνατζμεντ πρέπει να έχεις γύρω σου καλής ποιότητας ανθρώπους.
 Γιατί την ονομάζετε Godmother (Νονά);

Σκέφτηκα πολύ τι τίτλο θα μπορούσα να δώσω στο βιβλίο. Κατέληξα σε αυτόν γιατί ο τρόπος με τον οποίο εξασφαλίζει την εξουσία έχει μαφιόζικα χαρακτηριστικά. Μπορώ να σας δώσε ένα παράδειγμα. Υπάρχει ο επονομαζόμενος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ). Αυτός είναι ένα μαφιόζικο εργαλείο, αναδείχνει όλα τα χαρακτηριστικά της «μερκελικής» πολιτικής. Πρώτον: Απόλυτη μυστικότητα. Δεύτερον: Εύθραυστοι κανόνες δικαίου. Αρκετά γρήγορα αντιλήφθηκα ότι το παιχνίδι που γινόταν με τις διάφορες έννοιες, μηχανισμός σταθερότητας, εισφορές σταθερότητας… είναι μια απάτη.

Δηλαδή συγκαλύπτει τους πραγματικούς  στόχους της και υπό αυτήν την έννοια αποτελεί ένα αντίστροφο μοντέλο από αυτό της δημοκρατίας. Όταν υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει μια εναλλακτική εννοεί ότι δεν έχεις την ελευθερία της απόφασης αλλά ούτε καν την ελευθερία να πληροφορηθείς τι γίνεται. Μείνε ήσυχος, κοιμήσου ήσυχος! Αυτά είναι μαφιόζικα χαρακτηριστικά, γι’ αυτό και ο τίτλος είχε απήχηση. Δεν είχα παράπονα. Ο εκδοτικός οίκος θεώρησε πιθανό να δεχτώ μήνυση. Κανείς δεν έκανε μήνυση. Η «Νονά», σκέφτεστε εσείς καλύτερο τίτλο;
Είναι η βασίλισσα της Ευρώπης;

Είναι η πρωταθλήτρια της σιωπής. Ο νόμος της σιωπής παίζει σημαντικό ρόλο στους μαφιόζους. Και η Μέρκελ κατέχει όσο κανείς άλλος την τέχνη της σιωπής. Υπάρχει σχετικό κεφάλαιο στο βιβλίο μου.  Δεν υπάρχουν φράσεις της Μέρκελ. Υπάρχει πάντα ομίχλη. Προχωράμε  με βάση αυτά που βλέπουμε χωρίς να ξέρουμε σε ποιον τοίχο θα πέσουμε αύριο. «Μην ανησυχείτε». Αυτό το μήνυμα καθησυχάζει τους ανθρώπους όσο υπάρχουν θετικοί οικονομικοί ρυθμοί.
Η ληστεία των ευκαιριών των νέων ανθρώπων είναι  η μεγαλύτερη αδικία που συμβαίνει στην απερίγραπτη Ευρώπη. . Διότι είναι μία αυθαίρετη ενέργεια, δεν είναι κάποιος πόλεμος που πάλι μας επιβλήθηκε. Τον περασμένο αιώνα είχαμε δυο παγκόσμιους πολέμους στους οποίους οι άνθρωποι έχασαν 12 με 15 χρόνια από την ζωή τους. Και τώρα σκηνοθετούμε το ίδιο.

Ποια είναι τα σχέδια της Μέρκελ για το μέλλον, την Ευρώπη, την Γερμανία;

Τα επόμενα προβλήματα θα εμφανιστούν στις χώρες που δεν μπορούν να τηρήσουν τα κριτήρια για τα ελλείμματά τους. Θα εμφανιστούν σε μεγάλες χώρες, μεγάλες οικονομίες, όπως στην Ισπανία και την Ιταλία.
Κατά την διάρκεια της κρίσης η Μέρκελ κατηγόρησε ως τεμπέληδες του λαούς του Νότου…

Οι χώρες του νότου εξαρχής δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν το ισχυρό ευρώ. Πρέπει να το πούμε γιατί κανείς δεν το λέει. Το ευρώ ήταν από την αρχή μία πολύ μεγάλη επιβάρυνση για αυτές τις οικονομίες. Στην αρχή τα έβλεπαν όλοι υπέροχα κι αυτό συνεχίστηκε για 10 χρόνια όμως στο τέλος έγινε σαφές ότι ζούσαν με ένα νόμισμα που άξιζε περισσότερο από αυτό που μπορούσαν να παράγουν. Ένα νόμισμα πάνω από τις δυνατότητές τους. Και τώρα έρχονται αυτοί που το προκάλεσαν αυτό και λένε στο λαό: «τώρα θα τιμωρηθείτε». «Θα δώσουμε λεφτά, όμως αυτά τα λεφτά μόλις που θα καλύπτουν τους τόκους που πρέπει να πληρώσετε. Δεν θα βοηθήσουμε όμως να ανακόψετε τη  κατάρρευση ολόκληρης της οικονομίας σας. Δεν πρέπει μόνον να πληρώσετε τόκους αλλά πρέπει να κάνετε και απολύσεις, πρέπει να περικόψετε περίθαλψη, πρακτικά να οξύνετε την ένδεια στην χώρα σας». Είναι ένας φαύλος κύκλος. Μέχρι στιγμής δεν υπήρξε καμία χώρα που να έχει σταθερή ανάκαμψη. Ούτε η Ιρλανδία.

Επιπλέον δεν μπορεί να επιτευχθεί αλληλεγγύη στην Ευρώπη αν καταβαραθρωθεί η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς του Βορρά και του Νότου. Τα αρνητικά συναισθήματα που τροφοδοτούνται καθημερινά από τους αποικιοκράτες της τρόικα αποσυνθέτουν, διαλύουν την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Μόνα στα μορφωμένα στρώματα βρίσκει κανείς πλέον την νοσταλγία για την Ελλάδα αλλά και για όλες τις χώρες της νότιας Ευρώπης που τόσο πολύ αγαπήσαμε. Τις αγαπήσαμε ακριβώς επειδή είναι διαφορετικές, επειδή δεν είναι σαν και μας, σαν λογιστές που καθημερινά κάθονται στην ώρα τους στο γραφείο τους, αλλά επειδή είναι γεμάτοι φαντασία και κέφι για την ζωή μπορούσαν και ονειρεύονταν.

Η καγκελάριος χρησιμοποιεί τις κατηγορίες της Bild περί τεμπέληδων Ελλήνων. Γιατί το κάνει αυτό;

Παρεμπιπτόντως το 2010 η Μέρκελ, όταν ο κόσμος είχε αρχίσει να συνηθίζει την ιδέα της «σωτηρίας», είχε πει στον Γιώργο Παπανδρέου: «κ. Παπανδρέου αυτό πρέπει να πονέσει». Είπε αυτό το πράγμα στον αρχηγό ενός κράτους που οδηγείται σε μια επώδυνη διαδικασία.
Πρέπει να ξέρετε ότι η Bild Zeitung είναι μια εφημερίδα για τις μάζες που σήμερα ακολουθεί τη μία τάση κι αύριο την άλλη προσπαθώντας να κρατήσει τις ισορροπίες. Σήμερα έχει μια αρνητική κι αύριο μια θετική εικόνα για την Ελλάδα. Πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχουν αρκετά έντυπα στη Γερμανία που αρθρογραφούν σε διαφορετική γραμμή για την Ελλάδα.  Επιπλέον οι μορφωμένοι άνθρωποι της Γερμανίας, όχι μόνο εξαιτίας της ιστορίας που μας ενώνει αλλά και επειδή αντιλαμβάνονται την Ευρώπη σε ένα τελείως διαφορετικό πλαίσιο αναφοράς, δεν υποτιμούν ούτε την Ελλάδα, ούτε τις άλλες υποταγμένες – όπως τις λέω εγώ χώρες. Αισθάνομαι απέραντο πόνο που κάτι τέτοιο γίνεται από ευρωπαίους σε ευρωπαίους και που δημιουργούνται συνθήκες πολέμου σε μια εποχή κατά την οποία όλοι θα μπορούσαν να ζουν με ευημερία και ειρήνη. Είναι ασυγχώρητο.
Με την πολιτική που ακολουθεί η Μέρκελ κερδίζει η Γερμανία χρήματα;

 Αυτό είναι ένα μυστικό που δεν πρέπει να συζητά ή να γράφει κανείς. Η Γερμανία κερδίζει πολλά με την κρίση.
Γιατί είναι παρόλα αυτά η Μέρκελ είναι ακόμη δημοφιλής στην Γερμανία;

Γιατί δεν λέει δυσάρεστες αλήθειες. Αφήνει να εξελίσσεται η καθημερινότητα, που από άποψη ευημερίας δεν πάει και άσχημα και πιστεύει ότι όσο λιγότερα ξέρει ο κόσμος τόσο περισσότερο τη συμπαθεί.
Η καγκελάριος θαυμάζει την Μεγάλη Αικατερίνη;
 Έχει μια φωτογραφία της Μεγάλης Αικατερίνης στο γραφείο της.Θέλει να γίνει σαν κι’ αυτήν ή νομίζει ότι είναι ήδη σαν κι’ αυτή. Η Μεγάλη Αικατερίνη είναι μια μαζική δολοφόνος, μια γυναίκα που βαραίνουν χιλιάδες ψυχές την συνείδησή της. Αυτό είναι το πρότυπο της Μέρκελ. Αποσιωπά τους στόχους της. Οι στόχοι αυτοί δεν είναι στόχοι της Γερμανίας ή της Ευρώπης. Είναι στόχοι της Μέρκελ. Η διατήρηση της εξουσίας είναι ο μεγαλύτερος

Πηγή tvxs.gr