έλα μου ντε, μη κάνεις πως δε το 'ξερες, μη κάνεις πως δε το 'βλεπες. Εσύ τώρα που είσαι άτομο ζωντανό σίγουρα τα ήξερες και ελπίζω ότι έχεις ασχοληθεί, όπως πολλές από εμάς, με το να σταματήσουν αυτές οι αθλιότητες. Όμως όλοι αυτοί που πέφτουν απ' τα σύννεφα, όλοι αυτοί που δε βλέπουν πόσο βαθιά έχουμε πέσει στο φασισμό, πόσο κτήνη έχουμε γίνει, όλοι αυτοί μας πνίγουν κι εμάς μαζί σε μια βάρκα στο αρχιπέλαγος του νεοφιλελευθερισμού, στο δρόμο για μια καλύτερη σκλαβιά. Μη ξεχάσεις να μάθεις τα δικαιώματα σου στο θαυμαστό καινούργιο κόσμο:

This is a public service announcement
With guitar
Know your rights all 3 of them
I say
Number 1: You have the right not to be killed
Murder is a CRIME!
Unless it was done by a
Policeman or aristocrat
Number 2: You have the right to food money
Providing of course you
Don't mind a little
Humiliation, investigation
And if you cross your fingers
Rehabilitation
Wang! Young offenders! Know your rights
Number 3: You have the right to freeeee
Speech as long as you're not
Dumb enough to actually try it.
Know your rights
These are your rights
All 3 of 'em
It has been suggested
In some quarters that this is not enough!
Well..............................
Get off the streets
Get off the streets
Run
You don't have a home to go to
Smush
Finally then I will readd you your rights
You have the right to remain silent
You are warned that anything you say
Can and will be taken down
And used as evidence against you
Listen to this
Run

Μαζί τους πνίξαμε

Η ελληνική κυβέρνηση ήθελε νεκρούς στα σύνορα. Η ελληνική κοινωνία το ανέχτηκε.

Οργή και αποτροπιασμό προκαλεί, λένε, ο πνιγμός παιδιών στο Αιγαίο που έπεσαν στα χέρια του ελληνικού λιμενικού σώματος.
Ας αφήσουν όμως τα κροκοδείλια δάκρυα όσοι τώρα θρηνούν για τα πτώματα των παιδιών που ξεβράζει η θάλασσα.
Η κυβέρνηση είχε δείξει με κάθε ευκαιρία ότι θέλει θύματα στα σύνορα.
Δεν ήταν μόνο ο σύμβουλος του υπουργού
Υγείας και στέλεχος της ΝΔ, Θάνος Πλεύρης, που έλεγε ότι «φύλαξη συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός αν δεν υπάρχουν νεκροί».
Δεν ήταν μόνο ο ίδιος ο Γεωργιάδης που παραπονιόταν ότι το να σώζουμε ανθρώπους που πνίγονται στη θάλασσα μας κοστίζει ακριβά.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκλεινε το μάτι στους νεοναζιστές της Χ.Α χαρακτηρίζοντας τους μετανάστες “τύραννος” της Ελληνικής κοινωνίας και ζητώντας μας να “ανακαταλάβουμε” τις πόλεις και να διώξουμε τα παιδιά τους από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Αντιγράφοντας κατά λέξη τις ανακοινώσεις των νεοναζιστών, ο Σαμαράς απέδιδε την ανεργία, όχι στην πολιτική του, αλλά στους μετανάστες – επιχείρημα που καταρρίπτεται πανηγυρικά σε κάθε σχετική έρευνα.
Για όλους αυτούς, κάθε αποτροπή εισόδου μεταναστών είναι επιτυχία. Ακόμη και αν μετριούνται σε σακούλες νεκροτομείων. Ακόμη και αν τα θύματα προέρχονται από πολεμικές συρράξεις τις οποίες συν-δημιουργήσαμε μέσω του ΝΑΤΟ και άλλων οργανισμών.
Το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά του έχει στήσει την μεγαλύτερη «φάμπρικα» εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου. Aπό τη μια ζητούσε βομβαρδισμό της Συρίας και έστηνε ναζιστικής εμπνεύσεως στρατόπεδα συγκέντρωσης και από τη άλλη ο Βενιζέλος έστελνε τους συμβούλους του να ξημεροβραδιάζονται στις οργανώσεις για την προστασία των μεταναστών και των προσφύγων.
Ο Βενιζέλος τους «βομβάρδιζε», ο Χρυσχοϊδης τους έβαζε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και η Αλ Σαλεχ τους «περιέθαλπε».
Τα μέσα ενημέρωσης είχαν “στήσει το ανθρωπιστικό” προφίλ του λιμενικού, παρουσιάζοντας ευειδής νεαρές που “πονάνε” για το δράμα των προσφύγων ενώ στην πραγματικότητα τους επαναπροωθούν σε άλλες χώρες, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.
Με επιλεκτική δημοσίευση των αναφορών της Ελληνικής Αστυνομίας για την εγκληματικότητα, τα ΜΜΕ έστησαν όποτε τους ζητήθηκε ένα φανταστικό σκηνικό γενικευμένης ανομίας από τους μετανάστες – το οποίο συμπτωματικά εμφανιζόταν πάντα πριν από μεγάλες εκλογικές αναμετρήσεις.
Οι ευθύνες προφανώς ξεκινούν από πάνω αλλά σίγουρα δεν σταματούν εκεί.
Πριν από μερικές εβδομάδες δημοσιεύσαμε μια έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας η οποία ουσιαστικά προέβλεπε τι θα συνέβαινε κάποια στιγμή στα ελληνικά σύνορα.
Η έκθεση αποκάλυπτε ότι αστυνομία και λιμενικό βασανίζουν αλλά και κλέβουν πρόσφυγες, τους οποίους ξαναγυρίζουν παράνομα στη χώρα από την οποία επιχείρησαν να εισέλθουν στην Ελλάδα. Βάλαμε λοιπόν τον (προκλητικό νομίζαμε τότε) τίτλο «Βασανίζουν, κλέβουν επαναπροωθούν Σύρους πρόσφυγες» και περιμέναμε…
Ελάχιστα κείμενα σε αυτό εδώ το site είχαν τόσα λίγα Like στο Facebook και retweet. Είναι αυτό επαγγελματικά αξιόπιστο δείγμα για να κρίνει κανείς τα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας; Προφανώς όχι.
Κάτι λέει όμως.
Ότι συνηθίσαμε όλοι, σαν απολύτως φυσιολογικό, να αντιμετωπίζονται ανθρώπινα όντα χειρότερα και από τα σκουπίδια. Αν πετάξεις μια σακούλα με σκουπίδια στη θάλασσα όλο και κάποιος Ατενίστας θα σε κράξει. Αν πετάξεις έναν Σύρο πρόσφυγα δεν θα το μάθει κανείς.
Το στο διάολο θέλουμε δηλαδή για να καταλάβουμε ότι η κυβέρνησή μας δολοφονεί ανθρώπους στα σύνορα – να μας πετάνε τα πτώματα βρεφών στην εξώπορτα;
Και οι πολίτες της ναζιστικής Γερμανίας δεν είδαν ποτέ τους Εβραίους, τους τσιγγάνους και του ομοφυλόφιλους να πεθαίνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αυτό όμως δεν τους καθιστά λιγότερο υπεύθυνους.
Όσο περισσότερο αποκτηνώνεται η ελληνική κοινωνία, όσο περισσότερο θεωρεί ότι το δράμα των Παλαιστινίων, των Σύρων ή των Αφγανών δεν την αγγίζει, τόσο πιο εύκολο θα είναι να τις επιβάλλουν νέα μέτρα λιτότητας και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αν δεν μπορούμε να το δούμε ανθρωπιστικά ας το δούμε τουλάχιστον εγωιστικά. Είμαστε όλοι πνιγμένοι στο Αιγαίο.
Αρης Χατζηστεφάνου