2013

Από το ΡαδιόΦωνο 108  σας ευχόμαστε ότι καλύτερο για το νέο έτος όσο είναι δυνατόν βέβαια μα πάνω από όλα ειρήνη και αγάπη.

«Ανοιχτό κέντρο υποδοχής για πρόσφυγες και μετανάστες ΠΙΚΠΑ Λέσβου» του Στέλιου Κραουνάκη

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στη Λέσβο δεν είναι κάτι καινούργιο. Πριν από δέκα χρόνια, ίσως και παραπάνω, τους στοίβαζαν σε μία εγκαταλελειμμένη φυλακή, πραγματική φυλακή, στα όρια της πόλης, με σίδερα και μικρά παραθυράκια. Εκεί ο κόσμος έμενε για μήνες εσώκλειστος μέχρι να καταφέρει να απελευθερωθεί με απέλαση ή χαρτί προσωρινής διαμονής. Μετά ήρθε η σειρά της Παγανής, ένα πρώην εργοστάσιο ξυλείας που στοίβαξε πολλές ψυχές τα χρόνια που «λειτούργησε».

Με δυναμικότητα το πολύ 160 ατόμων έφτανε να στεγάζει μέχρι και 1.000 ανθρώπους τους ζεστούς μήνες των καλοκαιρινών απανωτών και ασταμάτητων αφίξεων. Το αποκάλεσαν, όχι άδικα, »το κολαστήριο της Παγανής», η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γι” αυτό, για τις απάνθρωπες και ταπεινωτικές συνθήκες κράτησης που επιφύλασσε στους πρόσφυγες, μετανάστες και αιτούντες άσυλο. Η Παγανή έκλεισε σιωπηλά, τέτοια εποχή, πριν από τρία χρόνια. Οι λαθρέμποροι έστελναν τον κόσμο να περνάει πλέον μαζικά από τον Έβρο, σταμάτησαν οι αφίξεις και το «πρόβλημα» έφυγε από την ατζέντα των θεμάτων που αφορούν άμεσα το νησί, για καιρό.

Πριν από 3 μήνες όμως το πρόβλημα επανήλθε δριμύτερο. Τα περάσματα στον Έβρο έκλεισαν και οι πρόσφυγες και μετανάστες άρχιζαν πάλι να κατακλύζουν το νησί. Η γραμμή της κυβέρνησης είναι να μένουν καθηλωμένοι στην περιφέρεια, με οποιοδήποτε κόστος, για να φαίνεται το κέντρο της Αθήνας «καθαρό». Το κόστος σε αυτή την «λύση» είναι ο εξοντωτικός εγκλεισμός στα κρατητήρια της αστυνομίας, ανθρώπων ήδη ταλαιπωρημένων από ταξίδι μηνών, με ανάγκη για ιατρική φροντίδα, γυναίκες έγκυες και παιδιά. Όταν γέμισαν και αυτά γίνονταν μεταγωγές γεμίζοντας τα αστυνομία κρατητήρια της Χίου και των διπλανών νησιών. Πολίτες άρχισαν να δραστηριοποιούνται για να παρέχουν τα απαραίτητα στους ανθρώπους αυτούς που πλέον κοιμόταν στο λιμάνι ή στα πάρκα αφού η αστυνομία δεν μπορούσε πλέον να ανταποκριθεί σε ένα πρόβλημα που την ξεπερνούσε και η κατάσταση άρχιζε να γίνεται ανεξέλεγκτη.

Η συνέχεια του άρθρου εδώ

Downbeat 27-12-2012

Downbeat τα καλύτερα για το 2012

Επιμέλεια: Παναγιώτης Βέτσικας

Φίλες και φίλοι καλησπέρα,

Θέλοντας να τιμήσω τα άλμπουμ που με εντυπωσιάσαν το 2012, συγκέντρωσα 20 από τα σημαντικότερα, κατα την άποψη μου, ταξινομημένα κατ' αλφαβητική σειρά και ένα χαρακτηριστικό κομμάτι από κάθε άλμπουμ.

Να τονίσω βέβαια ότι η λίστα είναι καθαρά υποκειμενική.

Καλή ακρόαση.

1.Accelerando / Vijay Iyer Trio

No 7 :  Little Pocket Size Demons                                                                     7.16

Ένα φανταστικό τριο: Vijay Iyer πιάνο, Stephen Crump μπάσο και Marcus Gilmore ντραμς. Αναδομούν κυριολεκτικά το ρόλο του ρυθμού στη σημερινη jazz μουσική. Μια αριστοτεχνική συλλογή που ισορροπεί την υψηλή  και την ειλικρινή πεποίθηση. Το όνομα του άλμπουμ  “Accelerando” και το κομμάτι που ακούσμε, το Little Pocket Size Demons.

2.Be Good / Gregory Porter

   No 11 :  Work Song

Ο Gregory Porter με το δευτερο του άλμπουμ  “Be Good” απέδειξε ότι διαθέτει μια εκπληκτική φωνή. Mια φωνή που μπορεί να χαιδέψει, να αγκαλιάσει ή να προτρέψει. Από το άλμπουμ αυτό τον ακούσαμε σε μια διασκευή του πασίγνωστου Work Song του Nat Adderley, που πρωτοεμφανίστηκε στο άλμπουμ Work Song του 1960.

3.By A Little Light (διπλό άλμπουμ) / Matt Ulery

   No 3 (CD 1) :  To Lose Your Mind                                                                       5.12

Ένα μοναδικό μίγμα παραδοσιακής jazz, κλασικής μουσικής ευρωπαικής folk και σύγχρονα ιδιώματα, στο διπλό άλμπουμ του μπασίστα Matt Ulery, “ By A Little Light” κυριαρχεί μια μελαγχολική και σκοτεινή χάρη. To Lose Your Mind το όνομα του κομματιού που ακούσαμε από το άλμπουμ αυτό.

4.Celebration / Arild Andersen

No 6 :  My Song                                                                                                      8.08

To live άλμπουμ “Celebration” του Νορβηγού μπασίστα Arild Andersen, ξαναβρίσκει το μπασίστα να συνεργάζεται με τον Σκωτσέζο σαξοφωνίστα  Τοmmy Smith και τον Iταλό ντράμερ Paolo Vinaccia. Aκούσαμε το My Song, μιά σύνθεση του Keith Jarrett.

Τα καλύτερα του 2012 - Ανασκόπηση

ΣΗΜΕΡΑ 26-12-12 ακούμε αποσπάσματα απο τα καλύτερα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν το 2012.





ΑΚΟΥΜΕ
JACK WHITE, SWANS, ALABAMA SHAKES, CAT POWER, LADYHAWKE, BEACH HOUSE, NEIL YOUNG, ORBITAL, El-P , DANDY WARHALS, DIIV, GRAHAM COXON, METRIC, ANTONY & THE JOHNSONS, CALEXICO, KURT VILE, DUM DUM GIRLS, MAXIMI PARK, Ty SEGALL, THE RANEONETTES, TINDERSTICKS, BAT FOR LASHES, LEONARD COHEN,
THE XX, THE MACCABEES, FIONA APPLE, JAPANDROIDS, HEXVESSEL, DJANGO DJANGO, LIARS, CHROMATICS, THE MAN , THE SMASHING PUMPKINS, ALT- J, THE SHINS  και άλλα πολλά.

Από τις 10 το πρωί εώς τις 10 το βράδυ.

Επιμέλεια Antistas Radio

Downbeat 20/12/2012

Επιμέλεια: Παναγιώτης Βέτσικας

                                                     

Φίλες και φίλοι καλησπέρα,

Σήμερα, το Downbeat ταξιδεύει σε διαφορετικά μονοπάτια. Τιμώντας το “δασκαλο” Ravi Shankar, όπως τον αποκαλούσε ο George Harrison, που έφυγε από κοντα μας πριν λίγες μέρες, θα κάνουμε μια περιήγηση στα λημέρια της world music, στις παρυφές της με την jazz.

Καλή ακρόαση.

1.Friar Park/Ravi Shankar                                                                                                            5.57

O Ravi Shankar έφερε την ινδική μουσική στα αυτιά της Δύσης. Με τις συνεργασίες του με τον βιολιστή Yehudi Menuhin, τον George Harrison και αργότερα με τον Philip Glass, άνοιξε τους ορίζοντες για νέα πρωτόγνωρα ακούσματα. Τον ακούσαμε στο  Friar Park από το άλμπουμ Bridges του 2001

2.Longing/Nusrat Fateh Ali Khan-Michael Brook                                                      6.28

O Kαναδός κιθαρίστας Michael Brook συνεργάστηκε με τον Nusrat Fateh Ali Khan στην ηχογράφηση του άλμπουμ Night Song, το 1996. Μια συνεργασία που γνωστοποίησε στη Δύση την θρησκευτική μουσική των Sufi, την quawwali. Longing o ο τίτλος του κομματιού που ακούσαμε από το υπεροχο αυτό άλμπουμ.

3.Saga/Jan Garbarek-Ustad Fateh Ali Khan                                                                8.44

O Ustad Fateh Ali Khan δηλώνει απερίφραστα ότι ποτε δεν προσπάθησε να κάνει fusion, αλλά οι συνεργασίες του με Δυτικούς μουσικούς ήταν πειραματισμοί για να εξερευνηθούν ακουστική υφή και νέοι ήχοι. Μια τέτοια συνεργασία έγινε το 1992 με το Νορβηγό σαξοφωνίστα Jan Garbarek, αποτέλεσμα της οποίας ήταν το άλμπουμ Ragas & Sagas, από το οποίο ακούσαμε το Saga.

4.Sahara/Rabih Abou-Khalil                                                                                            8.19

To άλμπουμ Βlue Camel του 1992 είναι κορυφαίο στη δισκογραφία του Λιβανέζου ουτιστα Rabih Abou-Khalil. O  Rabih Abou-Khalil συνεργάζεται με τον Charlie Mariano στο alto σαξόφωνο, τον Kenny Wheeler στη τρομπέτα, τον Steve Swallow στο μπάσο και τον Milton Cardona στα κρουστά. Ακούσαμε το Sahara από το άλμπουμ αυτό.

5.Badhra/Anouar Brahem                                                                                                            8.32

Άλλος ένας ουτίστας, αυτή τη φορά ο Τυνήσιος Anouar Brahem συνεργάζεται με 2 κορυφαίους αυτοσχεδιαστές της Δυτικής jazz. Τον σαξοφωνίστα John Surman και τον μπασίστα Dave Holland. Τhimar ο τίτλος του άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1998 και  Badhra το κομμάτι που μόλις ακούσαμε.

6.From The Orient To The Blues/Yair Dalal                                                                  7.17

O Yair Dalal επιμένει ότι η Αραβική μουσική μπορεί να συνυπάρχει και να αλληλοσυμπληρώνει τη Δυτική μουσική. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο άλμπουμ με τίτλο Band Orient του 2008. Στο κομμάτι που μόλις ακούσαμε με τίτλο  From The Orient To The Blues, o συνεργάτης του Eli Benacot χρησιμοποιεί το EWI (ένα ηλεκτρονικό πνευστο) που δένει αρμονικά με τους ήχους της Ανατολής.

Ζητείται Μέλλον

Ταινία του Γιώργου Αρπατζόγλου, θα προβληθεί στο μπαρ Ladose αύριο,  20 Δεκεμβρίου στη Θεσ/νίκη.

Η ταινία έχει γυριστεί στη Θεσσαλονίκη, με ανθρώπους της πόλης, έγινε χωρίς χρήματα από κάποια εταιρία παραγωγής.

Η περίληψή της : Ο Δημήτρης, 45 χρονών οικογενειάρχης με 2 παιδιά είναι πρόσφατα απολυμένος από το δημόσιο λόγω της κρίσης , χωρίς άλλους πόρους για επιβίωση.

Όταν μαθαίνει ότι πάσχει από μια σπάνια μορφή ανίατης ασθένειας δεν του μένει άλλη λύση από το να απαντήσει σε μια περίεργη αγγελία που έπεσε στα χέρια του.

Πλέον,βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα,προκειμένου να εξασφαλίσει την οικογένεια του.

Πηγή skylos.gr

Μικρές σκέψεις.......σκόρπιες

37 χρόνια  κρίσης σε συνδυασμό και την εθνική τα τελευταία τρία  (μακάρι να ήταν οικονομική μόνο) και μου δίνετε η εντύπωση η καλύτερα ακόμα αρχίζει και εμφανίζετε ο φόβος και η απελπισία για το αυριο, ψήγματα μεν υπαρκτά δε, από τη άλλη όμως 37 χρόνια φαγούρα.

Εμπρός λοιπόν για νέες ήττες και νέες συμφορές,χαμογελάω...........δε γαμιέται,να και οι σκέψεις για τους άλλους που περνάνε πιο δύσκολα εκεί να εστιάσουμε τι μπορούμε να κάνουμε.

Καλά Χριστούγεννα για τους ορθόδοξους στην πίστη και για τους υπόλοιπους καλή χρόνια   αααααα μη μου πείτε θα ναι παλούκι αλλά θα την βγάλουμε όσοι μείνουν τουλάχιστον την επόμενη φορά μη φτάσουμε στα ίδια ήδη τα παιδιά,μας βρίζουν.

      Καλή χρονιά και υπομονή το μέλλον είναι εδώ.

ΥΓ κυρ Δήμαρχε κανένα δεντράκι καμιά βαρκούλα βαλε και λίγες έγχρωμες λάμπες και ωραία θα ήμαστε .......να σου πω για φέτος γράφω.

ΥΓ Μην ξεχάστε επίσης τα φετινά Χριστούγεννα τις τράπεζες μας, περνάνε δύσκολες στιγμές

Downbeat 13/12/2012

Επιμέλεια: Παναγιώτης Βέτσικας

Φίλες και φίλοι καλησπέρα,

Ο Δεκέμβριος είναι ένας σημαδιακός μήνας στο χώρο της μουσικής. 2 από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες χάθηκαν το μήνα αυτο. Ο John Lennon που δολοφονήθηκε πριν 32 χρόνια στις 8 Δεκεμβρίου και ο Dave Brubeck που έφυγε φέτος στις 5 Δεκεμβρίου σε ηλικία 91 χρονών. Η σημερινή εκπομπή είναι αφιερωμένη στους 2 αυτούς καλλιτέχνες.

Καλή ακρόαση.

1.God/John Lennon                                                                                                                      4.12

           

“God is a concept by which we measure our pain”, ένας από τους δυνατότερους στιχους που έχει ποτέ ηχογραφηθεί. Ο John Lennon ηχογράφησε το God και τα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ Plastic Ono Band, μετά τη διάλυση των Beatles και το θάνατο της μητέρας του. “Τhe dream is over”: σωστά John, αλλά τουλάχιστον ας έχουμε το δικαίωμα να σε κρατάμε ζωντανό στα όνειρα μας.

 2,'Round Midnight/Thelonious Monk Quartet                                                                       6.33

Όσο και αν ήταν πηγή έμπνευσης τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, ο Thelonious Monk απέκτησε μεγαλύτερη αναγνώριση μετά το θάνατο του. Κάποτε εθεωρείτο εκκεντρικός και πολύπλοκος, αλλά σήμερα ο Monk έχει γίνει στάνταρ υπεροχής, τόσο σαν συνθέτης, όσο και σαν εκτελεστής. Aκούσαμε το πανέμορφο 'Round Midnight από το διπλό άλμπουμ Live At The It Club που κυκλοφόρησε το 1998.

3.Ιf You Love Me (Really Love Me)/Shirley Horn                                                        6.05

Η Shirley Horn, η αγαπημένη τραγουδίστρια του Miles. Μια τεράστια φωνή και μια από τις ωραιότερες vocal ηχογραφήσεις. Είναι το Ιf You Love Me (Really Love Me) που βρίσκεται στο άλμπουμ Here's To Life του 1992.Οι ενορχηστρώσεις είναι του Johnny Mandel και συμμετέχει ο Wynton Marsalis, που πήρε τη θέση του Miles μετά τον απροσδόκητο θάνατο του.

Downbeat 6-12-12

Downbeat

Επιμέλεια εκπομπής: Παναγιώτης Βέτσικας

Φίλες και φίλοι καλησπέρα,

Όπως κάθε Πέμπτη αυτη την ώρα, το Downbeat είναι κοντα σας. Μια εκπομπή που στόχο της έχει να σας παρουσιάζει μουσική ελεύθερη απο σύνορα φυλετικά, θρησκευτικά ή οικονομικά. Μια παγκόσμια μουσική.

Καλή ακρόαση.

1.Agade Yapanit (A Japanese Tale) / Anat Cohen                                                      6.21

Το άλμπουμ “Poetica” της κλαρινετίστριας Anat Cohen κυκλοφόρησε το 2007. Mε τον Omer Avital στο μπάσο, τον Jason Lindner στο πιάνο και τον Daniel Freedman στα ντραμς, ηχογραφεί ένα κυριολεκτικά “ποιητικό” άλμπουμ. Τους ακούσαμε στο  Agade Yapanit, που είναι εμπνευσμένο από ένα Γιαπωνέζικο παραμύθι.

2.Between A Smile And A Tear / Wolfgang Haffner                                                    5.06

O τίτλος “ Heart Of The Matter” στο νέο άλμπουμ του ντράμερ  Wolfgang Haffner, είναι σίγουρα περισσότερο από ένα παιχνίδι λεξεων. Το  Heart Of The Matter  αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο ο  Haffner αντιμετωπίζει ττη μουσική. Ακούσαμε το

Between A Smile And A Tear  από το υπέροχο αυτό άλμπουμ.

3.The Prisoner / Art Pepper                                                                                             6.48

 H συλλογή “The Complete Galaxy Recordings” που αποτελείται από 16 άλμπουμ, κυκλοφόρησε το 1989. Καταγράφει όλη τη δισκογραφική δουλειά της πολυτάραχης ζωής του μεγάλου Art Pepper, στην εταιρια Galaxy. Ακούσαμε το The Prisoner που ήταν στο soundtrack της αξέχαστης ταινίας The Eyes Of Laura Mars με την Faye Dunaway.

  

4.The Ever Evolving Etude / Avishai Cohen Trio                                                       6.16

To τριο του Avishai Cohen με τον ίδιο στο μπάσο, τον Mark Gulliana στα τύμπανα και τον Shai Maestro στο πιάνο.  The Ever Evolving Etude το όνομα του κομματιού από το άλμπουμ “Gently Disturbed”. Κυκλοφόρησε στην προσωπική εταιρία Razdaz του Αvishai το 2008. 

Φ. Ζάπα: «Για μένα ο παραλογισμός είναι η μόνη πραγματικότητα»

 

Φρανκ Ζάπα, ο οξύτερος μουσικός νους του rock ‘n roll και δαιμόνιος κοινωνικός κριτικός που επηρέασε πολλούς από τους σημερινούς μουσικούς, πέθανε σαν σήμερα το 1993.

 

Ο πιο παραγωγικός μουσικός της γενιάς του, άφησε πίσω του τεράστιο έργο όπου γεφύρωνε, με αξιοσημείωτη άνεση, πλήθος ειδών – από τη ροκ, τη τζαζ, την R&B έως την αβαντ-γκαρντ και την κλασική – αμφισβητώντας τα status quo τόσο στην μουσική όσο και στην κοινωνικοπολιτική σκηνή.

O Frank Vincent Zappa γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1940 στην Βαλτιμόρη της πολιτείας Μέριλαντ των ΗΠΑ, πρωτότοκος γιος του ελληνοαραβικής καταγωγής καθηγητή Francis Vincent Zappa και της Ιταλίδας – και κατά ¼ Γαλλίδα - Rose Marie Colimore. Αυτοδίδακτος και λάτρης της μουσικής R&B της δεκαετίας του ’50 αλλά και του έργου συνθετών μοντέρνας κλασικής και αβάντ-γκαρντ όπως οι Stravinsky, Varèse, Bartok, Shoenberg, Webern, ο νεαρός Frank δημιούργησε την πρώτη του μπάντα, The Black-Outs, στο λύκειο. Την ίδια εποχή γνώρισε τον μετέπειτα συνεργάτη του και θρύλο της underground σκηνής Don Van Vliet, τον οποίο φέρεται να βάφτισε ο ίδιος «Captain Beefheart».

 Η συνέχεια εδω