Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι, δεχόμαστε ισχυρές πιέσεις για την επανάσταση και την καταπολέμηση της μοναξιάς, έχω εξηγηθεί όμως ρε παιδί μου, δε με καλύπτει το χρώμα της, με μπερδεύει το κόκκινο το ροζ το πράσινο το ουράνιο τόξο.
Αντάρτικο πόλεων αυτό ναι, αν δε καούν τα σύμβολα του κράτους και της θρησκείας αν δεν εξαφανιστεί το παλιό, που να χτίσεις, σε τι θεμέλια απάνω.
Καφρίλες θα πείτε στην καλύτερη, αλλά τι να κάνουμε με την τσέπη άδεια, και τον έρωτα να φουντώνει (ναι έτσι για να κάνεις επανάσταση πρέπει πρώτα από όλα να είσαι ερωτευμένος, δεν ξέρω με τι αλλά κάτι πρέπει να αγαπάς να πεθαίνεις για αυτό), διότι έρωτας και επανάσταση πάνε μαζί και μένα μου φαίνεται ότι περισσότερο αγαπάμε την βόλεψη μας, το imac μας, την TV, τον εγωισμό μας.
Πότε λοιπόν ερωτευόμαστε... μα όταν επαναστατούμε και ανάποδα.
Αυτά τα λίγα τα σκόρπια τα ασύντακτα.
Καφενείο Ερμιτάζ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου