Από aplotaria.gr
Αγαλλίαση που έφθασαν στην Ευρώπη, αγωνία για το πότε θα απελευθερωθούν, λησμονιά για την πατρίδα και όνειρα για το μέλλον
Αγαλλίαση που έφθασαν στην Ευρώπη, αγωνία για το πότε θα απελευθερωθούν, λησμονιά για την πατρίδα και όνειρα για το μέλλον
Δύσκολα μεταφέρεται η αίσθηση μιας φυλακής, ακόμη δυσκολότερα η σιωπή και ο αποκλεισμός όταν βρεθείς έστω και για λίγο εκεί. Τι να σκέφτεται κάποιος που έχει αφήσει την χώρα του και βρίσκεται κρατούμενος εκεί; Τον πόλεμο, την ανάγκη, τους δικούς του, το ταξίδι, την ελπίδα…
Οι τοίχοι της ξύλινης φυλακής του λιμεναρχείου Χίου μας δείχνουν πως ο άνθρωπος όπου και να βρίσκεται, έχει ανάγκη να μοιραστεί, να φωνάξει, να επικοινωνήσει ακόμη και να ζωγραφίσει…
Οι φωτογραφίες είναι της Έλενας Μαργαριτίδη και του Γιώργου Κάκαρη και τραβήχταν στις 14/12/2013 κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας για τις συνθήκες κράτησης μεταναστών και προσφύγων στα προκάτ του Λιμεναρχείου Χίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου