Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012
Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012
Θεϊκή παρέμβαση για να γίνει το Big Bang.
Η διαμάχη θρησκείας – επιστήμης για τη δημιουργία του Σύμπαντος κρατά (και αναμένεται να κρατήσει) εδώ και πολλά χρόνια, και περισσότερο λάδι στη φωτιά ρίχνει η δήλωση του αστροφυσικού Alex Flippenko, ότι δεν είναι απαραίτητη κάποια “θεϊκή παρέμβαση” για να γίνει το Big Bang.
Η δήλωση έγινε στο συνέδριο SETICon2, που διοργάνωσε ο οργανισμός SETI (Search for Extraterrestrial Life) στο University of California, σε μια ανοικτή συζήτηση με τίτλο “Did Big Bang require a Divine Spark”, όπου συγκεντρώθηκαν επιστήμονες, συγγραφείς βιβλίων επιστημονικής φαντασίας και γενικότερα άνθρωποι που ενδιαφέρονται για το μέλλον και το παρελθόν της Ανθρωπότητας, σε μια αντιπαράθεση με ηθικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις.
Η θεωρία του Big Bang τοποθετεί τη γέννηση του Σύμπαντος πριν από 13.7 δισ. χρόνια και σε αυτό το σημείο ο Flippenko σημείωσε ότι “η Μεγάλη Έκρηξη θα μπορούσε να είναι απλά το αποτέλεσμα των Νόμων της Φυσικής”. Τον ισχυρισμό του συμπλήρωσε ο αστρονόμος Seth Shostak, ο οποίος δήλωσε με τη σειρά του ότι:
“Οι κβαντομηχανικές διακυμάνσεις μπορούν να δημιουργήσουν έναν κόσμο. Αν μπορούσατε να τροποποιήσετε κατάλληλα τον χώρο και τον χρόνο μέσα σε αυτό το δωμάτιο, τότε ίσως να δημιουργούσατε ένα εντελώς καινούργιο σύμπαν. Δεν είναι ξεκάθαρο αν θα είχατε τη δυνατότητα να εισέλθετε μέσα σε αυτό, αλλά θα μπορούσατε να το δημιουργήσετε. Επομένως, το Σύμπαν μας ίσως είναι το επιστημονικό project ενός παιδιού σε κάποιο άλλο σύμπαν… Δεν ξέρω πως θα μπορούσε να επηρρεάσει κάτι τέτοιο τις θεολογικές σας αντιλήψεις, αλλά είναι τροφή για σκέψη”
Πάντως, προτού αρχίσουν οι αντιδράσεις ο Flippenko συμπλήρωσε ότι δεν επιτίθεται ενάντια στη θεωρητική ύπαρξη του Θεού, απλά το Σύμπαν δεν χρειάζεται Θεό για να δημιουργηθεί, ενώ τόνισε ότι η επιστημή δεν μπορεί να αποδείξει ή να διαψεύσει την ύπαρξη του Θεού.
Άλλωστε, η κουβέντα μπορεί να μπει σε έναν φαύλο κύκλο, καθώς τίθεται το ερώτημα ποιος δημιούργησε τους Νόμους της Φυσικής ή ποιος δημιούργησε αυτόν….που δημιούργησε τους Νόμους της Φυσικής κ.ο.κ., επομένως, ας αφήσουμε τη δημιουργία του Σύμπαντος στους Νόμους της Φυσικής ή στον Θεό ή όπου θέλει ο καθένας…
Πηγή: techgear.gr
Θα αργήσουμε για Ιθάκη εσείς ;
Τελικά πρέπει να το χει αυτό το ταξίδι για την Ιθάκη.....δεν εξηγείτε αλλιώς , προ μηνος σας είχα πει ότι όλα είναι έτοιμα για το ταξίδι ότι είμαστε οργανωμένοι και ο προορισμός μας σίγουρος και ασφαλής.
Δεν υπολογίσαμε τελικά πολλές παραμέτρους πχ τον Κυκλωπα για αρχή που στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ένα φορτηγό που με τσαλαπάτησε με αποτέλεσμα δυο σπασμένα πόδια (άρα θα αργήσουμε λίγο) και όπως ένας φίλος μου είπε θα χει και συνέχεια..........λαιστρυγονες μάγισσες κτλ.
Έχει καλώς μόλις αποκατασταθεί η βλάβη θα βάλουμε πλώρη ξανά για Ιθάκη προς το παρόν το ταξίδι διακόπτεται για του χρόνου.
Καλό καλοκαίρι.
ΥΓ: Θα ήθελα να καταγγείλω τον Σύριζα διότι εκείνος κρύβεται πίσω από το ατύχημα μου.....η τρομοκρατία της αριστεράς δεν θα περάσει
Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012
Henry David Thoreau: Ο πατέρας της «Πολιτικής Ανυπακοής»
Σαν σήμερα, 12 Ιουλίου 1817, γεννήθηκε ο αμερικανός συγγραφέας, φιλόσοφος και πρώιμος οικολόγος, Henry David Thoreau. Στις 26 Ιανουαρίου 1848, ο Thoreau παρέδωσε στον εκδότη του τα χειρόγραφα του δοκιμίου του «Πολιτική Ανυπακοή» το οποίο εκδόθηκε τον επόμενο χρόνο και έμελλε να επηρεάσει βαθύτατα τη φιλοσοφία και θεωρία της μη βίαιης αντίστασης καθώς και την πολιτική σκέψη φυσιογνωμιών όπως ο Martin Luther King και ο Mahatma Gandhi.
O Thoreau θεμελίωσε τη μη βίαιη αντίσταση μέσα από το δοκίμιο που τιτλοφορείται «Περί Πολιτικής Ανυπακοής», το οποίο αρχικά είχε τον τίτλο «Αντίσταση στην Αστική Κυβέρνηση». Το θεμελιώδες σκεπτικό του Thoreau αφορά την αυτονομία του πολίτη και την αντίστασή του κατά των μη ηθικών επιλογών της κυβέρνησης. Βασική σκέψη του Thoreau ήταν ότι ο πολίτης που υπακούει στις επιταγές της κυβέρνησης με μέσα όπως η καταβολή των φόρων, στην ουσία υποστηρίζει τις ανήθικες επιλογές της.
Ο Thoreau εξηγεί ότι οι κυβερνήσεις τις περισσότερες φορές κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό και γι’ αυτό δε μπορούν να έχουν ηθική νομιμοποίηση αποκλειστικά και μόνο εκ του γεγονότος ότι χαίρουν της υποστήριξης της πλειοψηφίας. Το γεγονός ότι η πλειοψηφία επιθυμεί κάτι δε σημαίνει ότι το εν λόγω μέτρο είναι ορθό και δίκαιο. Κατά συνέπεια, δεν χρειάζεται να «καλλιεργείται ο σεβασμός του νόμου, αλλά ο σεβασμός του σωστού και του δικαίου», σημειώνει ο Thoreau. Και προσθέτει ότι δεν υπηρετεί κανείς τη χώρα του με το να καταπιέζει την ηθική του συνείδηση και να υπακούσει στους ανήθικους νόμους. Αντιθέτως, η χώρα χρειάζεται συνειδήσεις και όχι ασυνείδητα ρομπότ.
Ο Thoreau διακηρύττει ότι είναι αληθινή ντροπή να συνδέεται ένας πολίτης με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς αυτή υποστηρίζει το απάνθρωπο καθεστώς της δουλείας, καθώς και τον ανήθικο Μεξικανο-Αμερικανικό Πόλεμο. Κατά συνέπεια, καλεί τους πολίτες να μην περιμένουν απαθείς να τους δοθεί η ευκαιρία να ψηφίσουν για μια δίκαιη κυβέρνηση, διότι το «να ψηφίζεις για τη δικαιοσύνη, είναι το ίδιο αναποτελεσματικό με το να εύχεσαι για δικαιοσύνη».
Αυτό που πρέπει να κάνει ο πολίτης σύμφωνα με το Thoreau είναι να εξασκεί τη δικαιοσύνη, με το να μη συνεργάζεται με την αδικία. Ο Thoreau τονίζει ότι η καταβολή των φόρων – από ανθρώπους που κατά τ΄άλλα επιθυμούν να είναι δίκαιοι – αποτελεί ένα βασικό μέσο στήριξης μιας ανήθικης και άδικης πρακτικής. «Οι πολίτες που λένε ότι ο πόλεμος στο Μεξικό είναι ανήθικος και η δουλεία είναι άδικη στην ουσία έρχονται σε αντίφαση με τον εαυτό τους όταν πληρώνουν τους φόρους που προορίζονται για τη χρηματοδότηση ακριβώς αυτών των πρακτικών».
Μάλιστα, ο ίδιος ο Thoreau εφάρμοσε εμπράκτως τις ιδέες που διακήρυττε, αρνούμενος να πληρώσει φόρους στο αμερικανικό κράτος, ως πράξη διαμαρτυρίας, με αποτέλεσμα να καταλήξει στη φυλακή. Εν τέλει αποφυλακίσθηκε την επόμενη ημέρα, χάρη στην παρέμβαση ενός ανώνυμου δότη, ο οποίος κατέβαλε το φόρο για λογαριασμό του Thoreau.
Ωστόσο, ο ίδιος ο Thoreau σχολίασε ότι η εμπειρία του στη φυλακή ήταν ιδιαίτερα εποικοδομητική γι’ αυτόν και του προσέφερε νέες προοπτικές στην εξέταση του δημόσιου βίου.
O Thoreau θεμελίωσε τη μη βίαιη αντίσταση μέσα από το δοκίμιο που τιτλοφορείται «Περί Πολιτικής Ανυπακοής», το οποίο αρχικά είχε τον τίτλο «Αντίσταση στην Αστική Κυβέρνηση». Το θεμελιώδες σκεπτικό του Thoreau αφορά την αυτονομία του πολίτη και την αντίστασή του κατά των μη ηθικών επιλογών της κυβέρνησης. Βασική σκέψη του Thoreau ήταν ότι ο πολίτης που υπακούει στις επιταγές της κυβέρνησης με μέσα όπως η καταβολή των φόρων, στην ουσία υποστηρίζει τις ανήθικες επιλογές της.
Ο Thoreau εξηγεί ότι οι κυβερνήσεις τις περισσότερες φορές κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό και γι’ αυτό δε μπορούν να έχουν ηθική νομιμοποίηση αποκλειστικά και μόνο εκ του γεγονότος ότι χαίρουν της υποστήριξης της πλειοψηφίας. Το γεγονός ότι η πλειοψηφία επιθυμεί κάτι δε σημαίνει ότι το εν λόγω μέτρο είναι ορθό και δίκαιο. Κατά συνέπεια, δεν χρειάζεται να «καλλιεργείται ο σεβασμός του νόμου, αλλά ο σεβασμός του σωστού και του δικαίου», σημειώνει ο Thoreau. Και προσθέτει ότι δεν υπηρετεί κανείς τη χώρα του με το να καταπιέζει την ηθική του συνείδηση και να υπακούσει στους ανήθικους νόμους. Αντιθέτως, η χώρα χρειάζεται συνειδήσεις και όχι ασυνείδητα ρομπότ.
Ο Thoreau διακηρύττει ότι είναι αληθινή ντροπή να συνδέεται ένας πολίτης με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς αυτή υποστηρίζει το απάνθρωπο καθεστώς της δουλείας, καθώς και τον ανήθικο Μεξικανο-Αμερικανικό Πόλεμο. Κατά συνέπεια, καλεί τους πολίτες να μην περιμένουν απαθείς να τους δοθεί η ευκαιρία να ψηφίσουν για μια δίκαιη κυβέρνηση, διότι το «να ψηφίζεις για τη δικαιοσύνη, είναι το ίδιο αναποτελεσματικό με το να εύχεσαι για δικαιοσύνη».
Αυτό που πρέπει να κάνει ο πολίτης σύμφωνα με το Thoreau είναι να εξασκεί τη δικαιοσύνη, με το να μη συνεργάζεται με την αδικία. Ο Thoreau τονίζει ότι η καταβολή των φόρων – από ανθρώπους που κατά τ΄άλλα επιθυμούν να είναι δίκαιοι – αποτελεί ένα βασικό μέσο στήριξης μιας ανήθικης και άδικης πρακτικής. «Οι πολίτες που λένε ότι ο πόλεμος στο Μεξικό είναι ανήθικος και η δουλεία είναι άδικη στην ουσία έρχονται σε αντίφαση με τον εαυτό τους όταν πληρώνουν τους φόρους που προορίζονται για τη χρηματοδότηση ακριβώς αυτών των πρακτικών».
Μάλιστα, ο ίδιος ο Thoreau εφάρμοσε εμπράκτως τις ιδέες που διακήρυττε, αρνούμενος να πληρώσει φόρους στο αμερικανικό κράτος, ως πράξη διαμαρτυρίας, με αποτέλεσμα να καταλήξει στη φυλακή. Εν τέλει αποφυλακίσθηκε την επόμενη ημέρα, χάρη στην παρέμβαση ενός ανώνυμου δότη, ο οποίος κατέβαλε το φόρο για λογαριασμό του Thoreau.
Ωστόσο, ο ίδιος ο Thoreau σχολίασε ότι η εμπειρία του στη φυλακή ήταν ιδιαίτερα εποικοδομητική γι’ αυτόν και του προσέφερε νέες προοπτικές στην εξέταση του δημόσιου βίου.
Ηenry David Thoreau: Η θεωρία της Πολιτικής ανυπακοής
Τρίτη 3 Ιουλίου 2012
Γιορτές της Γης
12-15 Ιουλίου 2012 οι φετινές Γιορτές της Γης
Είμαστε και πάλι εδώ με έτοιμο πλέον το συναυλιακό μας πρόγραμμα. Παρά την πολύπλευρη (οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική) κρίση, δεν το βάλαμε κάτω. 12 - 15 Ιουλίου, θα ζήσουμε και πάλι μαζί ένα διαφορετικό τετραήμερο στη φύση, θα ζωντανέψουμε και πάλι την ελεύθερη κοινότητά μας, θα μοιραστούμε τις εμπειρίες μας, θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε όλοι μαζί. Εκεί, στο πανέμορφο, αλλά και τόσο φιλόξενο, φυσικό τοπίο της Βλάστης Κοζάνης. Φετινή καινοτομία το φεστιβάλ θα κλείσει το μεσημέρι της Κυριακής με το μεγάλο γλέντι στο δάσος, μέχρι τελικής πτώσεως.
Γιατί οι Γιορτές της Γης δεν έχουν απλώς καθιερωθεί ως η «άλλη πρόταση» του καλοκαιριού κατορθώνοντας να "τραβήξουν" τα βλέμματα όλων όσων αναζητούν το διαφορετικό. Αποτελώντας μια πολυπολιτισμική γιορτή και προτείνοντας ένα «εναλλακτικό» πρόγραμμα, απέδειξαν ότι η συνύπαρξη των πολιτισμών μόνο γιορτή μπορεί να είναι. Ακόμα περιλαμβάνοντας ένα πλήθος παράλληλων δραστηριοτήτων καθιερώθηκαν ως μια απόπειρα παρέμβασης για την προώθηση μιας άλλης αντίληψης στη σχέση μας με τη φύση, αλλά και μια πρόταση πολιτιστική, μια πρόταση διαχείρισης του ελεύθερου χρόνου, ακόμα και μια πρόταση εναλλακτικής διατροφής.
Πολύ περισσότερο σήμερα, σε μια εποχή όξυνσης ξενοφοβικών συνδρόμων (που εκφράζεται ακόμα και με την απίστευτη επίθεση της εκκλησίας κατά των Γιορτών της Γης), οι ανοιχτοί ορίζοντες των Γιορτών της Γης είναι η καλύτερη απάντηση. Γιατί η μουσική φτιάχνει γέφυρες και γκρεμίζει τα σύνορα, φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, τους εμπνέει για το διαφορετικό.
Έχοντας φιλοξενήσει όλα αυτά τα χρόνια τα μεγαλύτερα ονόματα της βαλκανικής μουσικής σκηνής (πολλά για πρώτη φορά στην Ελλάδα), συνεχίζουμε και φέτος ...χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα, στο ίδιο μουσικό -και όχι μόνο- κλίμα. Με την οργανωτική ευθύνη πλέον της Πολιτιστικής Εταιρείας Βλάστης (μιας νέας μη κερδοκοπικής εταιρείας που δημιουργήθηκε από τους ανθρώπους της Βλάστης) και την συνδιοργάνωση της Εταιρείας Περιβαλλοντικής Έρευνας και Ενημέρωσης ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ.
Πηγή oikotopia.gr
Είμαστε και πάλι εδώ με έτοιμο πλέον το συναυλιακό μας πρόγραμμα. Παρά την πολύπλευρη (οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική) κρίση, δεν το βάλαμε κάτω. 12 - 15 Ιουλίου, θα ζήσουμε και πάλι μαζί ένα διαφορετικό τετραήμερο στη φύση, θα ζωντανέψουμε και πάλι την ελεύθερη κοινότητά μας, θα μοιραστούμε τις εμπειρίες μας, θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε όλοι μαζί. Εκεί, στο πανέμορφο, αλλά και τόσο φιλόξενο, φυσικό τοπίο της Βλάστης Κοζάνης. Φετινή καινοτομία το φεστιβάλ θα κλείσει το μεσημέρι της Κυριακής με το μεγάλο γλέντι στο δάσος, μέχρι τελικής πτώσεως.
Γιατί οι Γιορτές της Γης δεν έχουν απλώς καθιερωθεί ως η «άλλη πρόταση» του καλοκαιριού κατορθώνοντας να "τραβήξουν" τα βλέμματα όλων όσων αναζητούν το διαφορετικό. Αποτελώντας μια πολυπολιτισμική γιορτή και προτείνοντας ένα «εναλλακτικό» πρόγραμμα, απέδειξαν ότι η συνύπαρξη των πολιτισμών μόνο γιορτή μπορεί να είναι. Ακόμα περιλαμβάνοντας ένα πλήθος παράλληλων δραστηριοτήτων καθιερώθηκαν ως μια απόπειρα παρέμβασης για την προώθηση μιας άλλης αντίληψης στη σχέση μας με τη φύση, αλλά και μια πρόταση πολιτιστική, μια πρόταση διαχείρισης του ελεύθερου χρόνου, ακόμα και μια πρόταση εναλλακτικής διατροφής.
Πολύ περισσότερο σήμερα, σε μια εποχή όξυνσης ξενοφοβικών συνδρόμων (που εκφράζεται ακόμα και με την απίστευτη επίθεση της εκκλησίας κατά των Γιορτών της Γης), οι ανοιχτοί ορίζοντες των Γιορτών της Γης είναι η καλύτερη απάντηση. Γιατί η μουσική φτιάχνει γέφυρες και γκρεμίζει τα σύνορα, φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, τους εμπνέει για το διαφορετικό.
Έχοντας φιλοξενήσει όλα αυτά τα χρόνια τα μεγαλύτερα ονόματα της βαλκανικής μουσικής σκηνής (πολλά για πρώτη φορά στην Ελλάδα), συνεχίζουμε και φέτος ...χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα, στο ίδιο μουσικό -και όχι μόνο- κλίμα. Με την οργανωτική ευθύνη πλέον της Πολιτιστικής Εταιρείας Βλάστης (μιας νέας μη κερδοκοπικής εταιρείας που δημιουργήθηκε από τους ανθρώπους της Βλάστης) και την συνδιοργάνωση της Εταιρείας Περιβαλλοντικής Έρευνας και Ενημέρωσης ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ.
Πηγή oikotopia.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)