Νέος δίσκος με μελοποιημένα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου

Στις αρχές Νοεμβρίου 2012, θα κυκλοφορήσει το βιβλίο με cd «Κατερίνα Γώγου Πάνω κάτω η Πατησίων. Οι όψεις της μοναξιάς στην Κατερίνα Γώγου
και 20 μελοποιημένα ποιήματά της». Πρόκειται για μια πολυσυλλεκτική έκδοση αφιερωμένη στην ποιήτρια και ηθοποιό Κατερίνα Γώγου

Το βιβλίο περιέχει κείμενα για την Κατερίνα και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Οι φίλοι της Κατερίνας, η ηθοποιός Όλια Λαζαρίδου, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, η δικηγόρος Λίνα Καρανασοπούλου, ο ποιητής Γιώργος Δάγλας, ο Παναγιώτης (Κάιν) Παπαδόπουλος, ο παραγωγός Άγγελος Σφακιανάκης και ο σκηνοθέτης Γιώργος Κορδέλλας, γράφουν γι’αυτήν.

Το κεντρικό κείμενο (που δανείζει τον τίτλο του και στον υπότιτλο της έκδοσης) είναι η πτυχιακή εργασία της ηθοποιού Θωμαής Ουζούνη, απόφοιτης του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.Ο φιλόλογος Γιώργος Μπαλούρδος γράφει για την ποίηση της Κατερίνας (Μια αιρετική γυναικεία φωνή της γενιάς του ’70).

Οι φωτογραφίες είναι των: Διονύση Πετρουτσόπουλου, Γιώργου Κορδέλλα, Κώστα Βλαχόπουλου και αγνώστων.

Ο δίσκος (cd) περιέχει 20 μελοποιημένα ποιήματα της Κατερίνας από γνωστούς αλλά και πρωτοεμφανιζόμενους δημιουργούς. Τα ποιήματα αυτά είναι μια ανθολογία από όλες τις ποιητικές της συλλογές (που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Καστανιώτη).

Συμμετέχουν οι:
Πάνος Κατσιμίχας / Νίκος Καλλίτσης-Μάρθα Φριτζήλα / Μάκης Σεβίλογλου-Όλια Λαζαρίδου / Άρης Ζαρακάς / Νίκος Μαϊντάς-Magic De Spell-Σωκράτης Μάλαμας / Βάσω Αλλαγιάννη / Τάσος Ρωσόπουλος-Σαβίνα Γιαννάτου / Κώστας Χαριτάτος-Βασιλική Καρακώστα / Βαγγέλης Μαρκαντώνης / Λόλεκ / Κωνσταντίνος Βήτα / Παντελής Θεοχαρίδης / Ηλίας Λιούγκος / Εύα Λουκάτου / Μάριος Στρόφαλης-Ρίτα Αντωνοπούλου / Δημήτρης Βαρελόπουλος-Ματ σε δύο υφέσεις-Σπυριδούλα Μπάκα / Κώστας Αθυρίδης-Γεωργία Βεληβασάκη-Gaia / Τάκης Γραμμένος / Γιώργος Μάρτος / Βαγγέλης Κοντόπουλος.

Όλες οι μελοποιήσεις –πλην του «Εμένα οι φίλοι μου», που είναι επανεκτέλεση- έγιναν στη διάρκεια της τετραετίας 2008-2012, εκτός από το «Α, ρε σύντροφε» (Νίκος Καλλίτσης), που μελοποιήθηκε το 1980 και είναι ιστορικά η πρώτη μελοποίηση ποιήματος της Κατερίνας Γώγου.

Η παραγωγή του δίσκου είναι των: Γιώργου Κορδέλλα και Άγγελου Σφακιανάκη.
Η εικαστική επιμέλεια της έκδοσης είναι των: Πέτρου Παράσχη και Morgan S. Bailey. Εκδότης: Γιώργος Χρονάς.

Πηγή tvxs.gr

META TON BAΞΕΒΑΝΗ ΠΑΕΙ ΚΑΙ Η ΠΡΩΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕΤ

Αυτή είναι η Ελλάδα της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ σε λίγο θα αρχίσουν να μας στέλνουν στις βραχονησίδες

Μόλις πληροφορηθήκαμε ότι με απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης του τομέα ενημέρωσης της ΕΡΤ από αύριο και μέχρι νεωτέρας οι παρουσιαστές της "ΠΡΩΙΝΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ", Κώστας Αρβανίτης και Μαριλένα Κατσίμη "κόβονται" από την εκπομπή.
Ο λόγος ήταν ο παρακάτω διάλογος μεταξύ των δύο παρουσιαστών:

Μ. Κατσίμη. …Και βγήκαν και τα ιατροδικαστικά πορίσματα για τους 15 που συνελήφθησαν και έγραφε η Guardian και
που ήθελε ο κ. Δένδιας να κάνει στην Guardian μήνυση
...

Κ. Αρβανίτης. Δεν έκανε μήνυση;
Μ. Κατσίμη. Δεν έκανε γιατί τα πορίσματα δείχνουν ότι όντως είναι κακούργημα.
Κ. Αρβανίτης. Και θα παραιτηθεί τώρα;
Μ. Κατσίμη. Δε νομίζω ότι θα παραιτηθεί. Πάντως ήταν περίεργο το ότι ο κ. Δένδιας είπε – σαν να ήξερε τα πορίσματα, που αυτό κανονικά δε γίνεται - που από τη μία έιναι καλό ότι δεν τα ήξερε τα πορίσματα, αλλά από την άλλη πώς πας και το λες αυτό;
Κ. Αρβανίτης. Και τώρα τι θα γίνει; Θα πει συγνώμη;
Μ. Κατσίμη. Δεν ξέρω….
Κ. Αρβανίτης. Πω πω δύσκολα για τον κ. Δένδια. Και είναι και κοντοχωριανός σου, είναι από την Κέρκυρα.
Μ. Κατσίμη. Και είναι και σοβαρός άνθρωπος έχω να πω.

http://www.ert.gr/webtv/net/item/8227-Prwinh-Enhmerwsh-29-10-2012#.UI5d1mdlmLE

Όλοι να σπάσουμε το τηλεφωνικό κέντρο της ΕΡΤ εμείς την πληρώνουμε

Ανεμομαζώματα…

Προβολή ταινίας

Στο πλαίσιο της δράσης της για ενημέρωσης φορέων και  συμπολιτών μας για την πρόταση δημιουργίας αιολικών πάρκων στα νησιά Λέσβος, Χίος και Λήμνος από τον όμιλο IBERDROLA – ΡΟΚΑΣ, η Πρωτοβουλία Πολιτών για το Ενεργειακό στη Λέσβο,  διοργανώνει ανοικτή εκδήλωση την Πέμπτη 25 Οκτωβρίου στις 8:00μ.μ. στο Θέατρο ΦΟΜ στη Μυτιλήνη.

Θα προβληθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα το βραβευμένο Ντοκιμαντέρ της Laura Israel με τίτλο «Ανεμομαζώματα…», (Windfall, 2011) και στη συνέχεια θα ακολουθήσει συζήτηση. 

Στην εκδήλωση έχουν κληθεί για την ενημέρωσή τους και οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Βορείου Αιγαίου, ενόψει της γνωμοδότησης του Περιφερειακού Συμβουλίου για το θέμα, στο τέλος του μήνα. Ακόμα καλούμε εκπροσώπους  φορέων και συμπολίτες μας να παραστούν στην εκδήλωση προκειμένου να ενημερωθούν και να τοποθετηθούν για την τεράστια αυτή προτεινόμενη παρέμβαση με ανεπανόρθωτες συνέπειες για τα νησιά  μας.

 Σύνοψη του ντοκιμαντέρ:

Η αιολική ενέργεια είναι καθαρή ενέργεια… Οικολογική… Μας απαλλάσσει από το πετρέλαιο και τα ρυπογόνα συμβατικά εργοστάσια. Στ’ αλήθεια όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο, ή μήπως απλά, πρόκειται για μια τεράστια οικονομική απάτη που αποσκοπεί μόνο στο κέρδος κάποιων βιομηχάνων στις πλάτες του τόπου και των κοινωνιών, σε αυτή τη βιομηχανική κλίμακα; Το ντοκιμαντέρ ΑΝΕΜΟΜΑΖΩΜΑΤΑ (WINDFALL, 2011) παρουσιάζει, περίτεχνα, την κατάσταση που επικρατεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Παρόλο τις διαφορετικές συνθήκες, το πρόβλημα με τις εγκαταστάσεις βιομηχανικών αιολικών πάρκων παρουσιάζει πολλά κοινά με την εγκατάσταση ΒΑΠΕ στο Βόρειο Αιγαίο και στην υπόλοιπη Ελλάδα! Μέσα από τις εικόνες και τις μαρτυρίες των ανθρώπων φανερώνεται το μέγεθος των επιπτώσεων προς το περιβάλλον αλλά και στην καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν κοντά σε αιολικά πάρκα και εξηγείται γιατί αυτές οι επενδύσεις, τελικά, δεν είναι τόσο Πράσινες όσο προσπαθούν να τις πλασάρουν. Το πιο σημαντικό στοιχείο της ταινίας, όμως, είναι ότι οι κοινωνίες όταν ενημερωθούν και οργανωθούν απέναντι στην επερχόμενη απειλή μπορούν να καταφέρουν πολλά!

Γιάννης Αγγελάκας: «Χρειαζόμαστε πλέον ένα κίνημα «Αποφασισμένων»

Την περασμένη Κυριακή, το ραντεβού μας ήταν προγραμματισμένο σε ένα καφέ στον σταθμό των τραίνων της "συμπρωτεύουσας". Απλός, κεφάτος, προβληματισμένος και "αποφασισμένος", ήταν εκεί, σε ένα διάλειμμα από τη νέα μουσική δουλειά που ετοιμάζει, έτοιμος να συζητήσει για όλα, από πολιτική, μουσική και ποίηση ως οικονομία και ποδόσφαιρο. "Χρειαζόμαστε ένα κίνημα Αποφασισμένων", υπογράμμισε στην "Αυγή" της Κυριακής ο ίδιος, για να προσθέσει πως οφείλουμε να εγκαταλείψουμε αντιλήψεις και πρακτικές που μας έφεραν ως εδώ. Υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως την καλύτερη πολιτική επιλογή, αλλά κρατώντας, όπως λέει "μικρό καλάθι", ενώ τονίζει την ανάγκη να αντιδράσουμε στην άνοδο της Ακροδεξιάς

* Σε παλαιότερη συνέντευξή σας είχατε τονίσει ότι "η παλιά Ελλάδα έχει φύγει από μπροστά μας". Τι βλέπετε να γεννιέται;
Έλα ντε, δεν βλέπω και τίποτα να γεννιέται. Η παλιά Ελλάδα έφυγε κι έχω την αίσθηση πως τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει.
Είναι αλήθεια πως περίμενα, μετά από όλα αυτά που έχουν συμβεί, κάτι να λειτουργήσει θετικά. Επαναστατικά, θα έλεγα, στη σκέψη μας. Εν μέρει, συνέβησαν θετικά πράγματα στα μυαλά και στις συμπεριφορές ανθρώπων, ωστόσο παρατηρώ ότι με τις ίδιες αυταπάτες που πορευόμασταν και φτάσαμε έως εδώ, με τις ίδιες αυταπάτες προχωράμε και τώρα για να ξεπεράσουμε τα όποια μας προβλήματα. Ξαφνιάστηκα, να πω την αλήθεια, με όλο αυτό, προσδοκούσα άλλα πράγματα...

* Είπατε ωστόσο ότι "συνέβησαν και θετικά πράγματα". Όπως;
Πράγματι, συνέβησαν και θετικά πράγματα. Δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς. Εγώ πιστεύω πως από τις τάξεις των νέων και από τα πιο φτωχά στρώματα, που είναι και οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, από τους πιο αδικημένους δηλαδή, από αυτούς που κουβαλάν ανησυχίες, όνειρα, από αυτούς λοιπόν βλέπω ότι συμβαίνουν και μπορούν να συμβούν θετικά πράγμα.

Στη φετινή μας περιοδεία το είδα αυτό. Ήταν πραγματικά από τα πιο συγκινητικά καλοκαίρια. Υπήρχαν δηλαδή στιγμές επικοινωνίας με το ακροατήριο χωρίς προηγούμενο, στιγμές που δεν υπήρχαν παλαιότερα. Κάτι φαίνεται να συμβαίνει μες στις ψυχές των ανθρώπων, ιδιαίτερα των νέων, αλλά και μεγαλύτερων. Παραδόξως, φέτος στις συναυλίες ήρθαν και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, με τα παιδιά τους. Κι αυτοί φαίνεται να είχαν ένα "σάλεμα" θετικό μες στο μυαλό τους, κάπως δηλαδή άρχισε να σπάει η στεγνότητα περασμένων ετών.

* Ο Παζολίνι έχει υποστηρίξει ότι η ελπίδα είναι ένα δημιούργημα των πολιτικών για να κρατάνε το εκλογικό σώμα σε ευφορία. Ελπίζετε στις μέρες μας σε κάτι;

Νομίζω πως η νέα γενιά είναι η μαγιά για να δημιουργηθεί κάτι καινούριο. Το να ανδρώνεται μια γενιά, όπως αυτή, σε δύσκολες συνθήκες, όπως οι τωρινές, δεν είναι και εντελώς "κακό". Κάποιες φορές είναι χειρότερο να μεγαλώνεις σε συνθήκες όπως αυτές της δεκαετίας του '90, στις οποίες περνούσαν πιο εύκολα οι ηθικές αξίες της εποχής εκείνης.

Ελλάς, η Πεντάμορφη και το Τέρας

Καλώς ορίσατε στο μπάσταρδο τέκνο της συνουσίας Δύσης κι Ανατολής. Στη μίξη γαλάζιου και λευκού, πράσινου και γκρίζου, στον τόπο αυτό που αποχώρησε απ’ την ηγεμονία της οθωμανικής αυτοκρατορίας λιγότερο από δυο αιώνες πριν, και δέθηκε σα βαρκούλα στο τάνκερ της Δύσης απ΄την πρώτη στιγμή που ονομάστηκε Ελλάδα. Κι από τότε προχωρά με δυο προφίλ, τόσο συνδεδεμένα μα τόσο διαφορετικά. Στη μια της όψη η Πεντάμορφη, στην άλλη της το Τέρας.

Περπατώντας την Πεντάμορφη, χίλια καλά θα συναντήσεις. Νότες του Χατζιδάκι να συντροφεύουν το τιτίβισμα αηδονιών στα καταπράσινα δάση του Ολύμπου. Στίχους του Ελύτη ν’ απαγγέλλονται από γλάρους που ξαποσταίνουν πάνω σε στύλους ιωνικού ρυθμού, πλάι στο καταγάλανο λιμανάκι. Τον Σιδηρόπουλο να γράφει ροκ εντ ρολ για το Ζορμπά, αραχτός σε μπαλοντίβανο βεράντας στο Ζαγόρι. Λίγο πιο μακριά έντονους διαλόγους απ΄ τη λαϊκή συνέλευση που στήσανε πρόχειρα στις στάχτες βασιλικών ανακτόρων ο Αριστοτέλης κι ο Ροΐδης, ο Περικλής και ο Καστοριάδης, ο Πλάτωνας κι ο Διογένης. Και κάτω από μια γέρικη ελιά στην Άμφισσα, να κάνουν έρωτα ο Άσιμος με τον Τζίμη τον Πανούση, ενώ τους παίρνουν μάτι γυμνές οι μούσες. Θα δεις παππούδες να σου προσφέρουν βαρύ γλυκό και λουκουμάκι, μουστακαλήδες να σου δίνουν στο χέρι τη ρακή και μυταράδες να σε πιάνουν για πυρρίχιο γύρω από αναμμένη φλόγα. Κορίτσια δροσερά να σε προσκαλούν ν’ αλατίσεις αγκαλιά τους το κορμί σου, στο ναυάγιο του Ιονίου ή στον υγρό τάφο του Κολοσσού. Γιαγιάδες να σου βάζουν με το ζόρι γλυκό του κουταλιού στο πιατάκι, μετανάστες οικοδόμους απ’ τα Βαλκάνια να σε κερνάνε μια μπύρα κάτω απ’ τον πλάτανο και δίπλα στην βρυσούλα. Σ’ Ικαριώτικους χορούς θα μπλέξεις και κάτω απ’ τον Παρθενώνα θα ξαπλώσεις να διαβάσεις Καζαντζάκη, ν’ απαγγείλεις Καββαδία, να τραγουδήσεις Λοϊζο, να οργιάσεις παρέα με τον Διόνυσο, να φιλοσοφήσεις με τον Επίκουρο.

Είναι ωραία η Πεντάμορφη, κι οι ανθρώποι της ωραίοι. Μην κρίνεις μόνο απ’ αυτό που βλέπεις στα σήμερα. Να ξερες πόσοι απ’ αυτούς που βλέπεις να περπατάνε αδιάφοροι έχουνε προπάππου που σκοτώθηκε πολεμώντας τους Ναζί, που έμπλεξε στην κατάρα του εμφυλίου και φόνευσε το γείτονα του, που φυλακίστηκε από δικτάτορες και στάλθηκε εξορίες, που πέθανε στο πεζοδρόμιο σε κάποια απεργία, που έφυγε μονάχος στην ευρωπαϊκή φάμπρικα για να ταΐσει τα παιδιά του, που δούλεψε μέχρι τα βαθιά γεράματα κι όμως πέθανε χωρίς να χαμογελάσει. Να ξέρες πόσες απ’ αυτές που σήμερα στέκονται σαν σεξουαλικά αντικείμενα στα κλαμπ έχουν προγιαγιάδες που σήκωσαν όπλο απέναντι στο φασισμό, έραψαν πληγές από σκάγια, μπάλωσαν κάλτσες γδαρμένες από βράχια, εργάστηκαν σαν σκλάβες χαρίζοντας την υπεραξία του ιδρώτα τους σε καλοφαγωμένα αφεντικά και πέθαναν με τον χωρίς ανταπόδοση μόχθο να χει χαράξει τα πρόσωπα τους. Γι’ αυτό μην τον κρίνεις κακοπροαίρετα όποιον σου πει πως του έτυχε να μεγαλώσει εδώ. Ίσως και να ναι αδιάφορος, ίσως φτηνή χολιγουντιανή εικόνα…Ίσως όμως και να χει κομμάτια της Πεντάμορφης ακόμα στην ψυχή του.

Αέρας στα πανιά μας

Επιτέλους ένα έργο που θα δώσει έναν άλλο αέρα στην ανάπτυξη της Λέσβου , ανοίγουμε νέους δρόμους ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα που έγιναν ποτέ στο νησί , βέβαια όπως βλέπετε και στο γράφημα θα υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες αλλά αυτές είναι λεπτομέρειες διότι τα ευεργετήματα που θα έχουμε ως τόπος (όταν τα μάθουμε θα σας τα πούμε) σαφώς και θα είναι του ιδίου μεγέθους.

Πραγματικά είμαι ευτυχής που θα ζω για να δω την υλοποίηση του αλλά και επίσης γιατί έχω δει την δυτική Λέσβο παρθένα έτσι όπως είναι τώρα δίχως μέλλον και προοπτική για τους κατοίκους της.

Κατερίνα Γώγου: Η οργισμένη ποιήτρια των Εξαρχείων

 «Ντούκου ντούκου η γραφομηχανή, φαίνεται εμπνέει το ντούκου ντούκου», την πείραζε ο Νικόλας Άσιμος. Κι ας ήξερε πως κι η Κατερίνα Κροκανθρώπους αναζητούσε. Αλλά κι εκείνη τον προειδοποιούσε: «Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είν` ο στόχος, το νου σου, ε;». «Πρέζες υπάρχουν πολλές, αλλά η ηρωίνη σκοτώνει», της τραγουδούσε ο Παύλος Σιδηρόπουλος και η Κατερίνα έδειχνε να συμφωνεί: «Μιλάω για την ηρωίνη γιατί αποδεκάτισε τα παιδιά»... Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουνίου 1940. Έπειτα από περίπου 53 χρόνια, στις 3 Οκτωβρίου 1993 αποφασίζει να τερματίσει τη ζωή της, λαμβάνοντας υπερβολική δόση χαπιών και αλκοόλ. Άνθρωπος ασυμβίβαστος, μέσα από τους οργισμένους στίχους της καταδίκαζε τον πόνο και την αθλιότητα γύρω της

«Η Κατερίνα ένιωθε σαν αγρίμι παγιδευμένο, ήταν διαρκώς σε διωγμό. Τελικά δεν άντεξε και έφυγε... άφησε όμως πίσω τα ποιήματά της που μιλούν ακόμη για εκείνη, με φοβερή δύναμη και άσβηστο πάθος...» σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Ν. Κούνδουρος. Ήδη από πολύ νεαρή ηλικία, εργάστηκε σε παιδικούς θιάσους και στον κινηματογράφο, κυρίως σε ταινίες της Φίνος Φιλμς. Συμμετείχε σε πολλές ταινίες («Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο/1959», «Άπονη ζωή/1964», «Δεσποινίς Διευθυντής/1964», «Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα/1965», «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση/1971» κ.ά.). Πρωταγωνίστησε επίσης στις ταινίες «Το & βαρύ πεπόνι» (Π. Τάσιου, 1977) για την οποία κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, «Παραγγελιά» (Π. Τάσιου, 1980 μέρος της ταινίας βασίζεται σε ποιήματά της) και «Όστρια» (Α. Θωμόπουλου, 1984», ταινία για την οποία συνεργάστηκε στο σενάριο. Για την τελευταία έλαβε το Κρατικό Βραβείο Ερμηνείας και μοιράστηκε το Βραβείο Σεναρίου με τον Α. Θωμόπουλο.

Η μεγάλη της αγάπη, όμως, ήταν η ποίηση. «Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω "ποιητής" Μην κλειστό στο δωμάτιο ν' αγναντεύω τη θάλασσα κι απολησμονήσω. Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις. Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε για να με χρησιμοποιήσει. Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα για να κοιμίζω τους δικούς μου. Μη μάθω μέτρο και τεχνική και κλειστώ μέσα σε αυτά για να με τραγουδήσουν» έγραφε.